Opublikowano

Podział majątku przed rozwodem – zasady

Podział majątku przed rozwodem - zasady

Podział majątku przed rozwodem – zasady

Stan faktyczny: Mam kilka pytań odnośnie aktu notarialnego, który wraz z żoną podpisaliśmy (treść nieprzytoczona na blogu)

W załączniku, skan aktu notarialnego.

Przedłożone dokumenty: umowa

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121 – dalej K.c.)
  2. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy  (Dz. U. 1964 r. Nr 9 poz. 59 z późn. zm. – dalej “krio”)

Podstawę prawną stanowią przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z treścią art. 47 § 1: „Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

§ 2. Umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej”.

W sprawie kredytu mieszkaniowego, warto wyjaśnić że de facto aby scedować kredyt na jedną osobę, należy uzyskać zgodę banku. Rozumiem, że tak sie nie stało jednak przyjął Pan na siebie zobowiązanie. 

Małżeński ustrój majątkowy może być ukształtowany według innych zasad niż przewidziane przepisami o ustawowym ustroju majątkowym. Może do tego dojść przez zawarcie małżeńskiej umowy majątkowej. Zawarcie takiej umowy jest wyrazem realizacji autonomii woli jednostki występującej w majątkowym prawie małżeńskim. Ustawa zakreśla jednak granice, w jakich autonomia ta może się wyrażać, i określa, jakie majątkowe umowy małżeńskie mogą być zawierane, zasady ich zawierania i skutki prawne tych umów.

Podział majątku przed rozwodem – zasady

Ustanowienie rozdzielności majątkowej w drodze umowy, inaczej niż dokonywane przez sąd na żądanie jednego z małżonków (art. 52 § 1), nie wymaga istnienia ważnych powodów. Ustanowienie rozdzielności umownej przed zawarciem małżeństwa powoduje, że wspólność majątkowa między małżonkami w ogóle nie powstaje. W razie ustanowienia rozdzielności majątkowej w czasie trwania wspólności majątkowej (ustawowej lub umownej) wspólność ta ustaje z chwilą zawarcia umowy lub z datą późniejszą, określoną w umowie.

Podział majątku przed rozwodem – zasady

Użycie w małżeńskiej umowie majątkowej sformułowania „zniesienie wspólności ustawowej” nie stoi na przeszkodzie uznaniu, że jest to umowa o ustanowieniu rozdzielności majątkowej (uchwała SN z 9 sierpnia 1996 r., III CZP 74/96, LexPolonica nr 311183, OSNC 1996, nr 11, poz. 152).

Zniesienie wspólności ustawowej otworzy drogę do podziału majątku wspólnego. Całość procedury składa się z dwóch czynności ściśle ze sobą powiązanych, tj. wprowadzenie ustroju rozdzielności majątkowej oraz podział majątku wspólnego. Obie czynności pod rygorem nieważności muszą być dokonane w formie aktu notarialnego.

Umowa w zasadzie może być zawarta w dowolnej formie. Jeżeli jednak w skład dzielonego majątku wchodzi nieruchomość, umowa powinna być zawarta w formie aktu notarialnego pod rygorem nieważności (art. 1037 § 2 w zw. z art. 73 § 2 zd. 1 K.c.). Zastrzeżenie to odnosi się także do sytuacji, gdy w skład dzielonego majątku wchodzi inne prawo, do którego przeniesienia ustawa wymaga formy aktu notarialnego (np. prawo użytkowania wieczystego – art. 237 w zw. z art. 158 K.c., spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu – art. 172 ust. 4 ust. o spółdz. mieszk.). Jeżeli w skład dzielonego majątku wchodzi przedsiębiorstwo (art. 551 K.c.), umowa o podział tego majątku powinna być zawarta w formie pisemnej z podpisami poświadczonymi notarialnie (art. 751 K.c.), przy czym rygor ten zastrzeżony jest jedynie do celów dowodowych (art. 74 K.c.).

Umowny podział majątku wspólnego może objąć cały ten majątek lub być ograniczony do jego części (art. 1038 § 2 K.c.).

Podział majątku przed rozwodem – zasady

Zawierając umowę, strony w zasadzie mają pełną swobodę w wyborze sposobu podziału majątku wspólnego. Umowa jest nieważna (art. 58 § 1 K.c.) ze względu na sposób podziału tylko wówczas, gdy narusza on ograniczenia ustawowe, np. ustanowiono odrębną własność lokali, które nie są lokalami samodzielnymi w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), albo gdy umowa jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 K.c.), np. rażąco krzywdzi jednego z małżonków.

W umowie o podział wspólnego majątku strony nie mogą ustalić nierównych udziałów w tym majątku.

Podział majątku przed rozwodem – zasady

Odnośnie alimentów na dziecko, wyjaśniam co następuje. 

Zgodnie z art 133 krio:

Co do zasady, zgodnie z art. 137 krio roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem lat trzech.

Trzeba tutaj jednak mieć na uwadze uchwałę składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1949 r. (WaC 389/49), w której rozstrzygnięta została kwestia dopuszczalności dochodzenia roszczeń alimentacyjnych za okres poprzedzający wniesienie pozwu. W uchwale tej przyjęto zasadę, że roszczeń dziecka pozamałżeńskiego wobec jego ojca o zaległe świadczenia okresowe z tytułu kosztów wychowania i utrzymania można dochodzić tylko wtedy, gdy pozostały niezaspokojone potrzeby dziecka lub gdy zaciągnięto zobowiązania (np. pożyczka) na pokrycie tych kosztów -z tego co Pan wskazuje, to Pan przyczynia się do utrzymania dziecka, więc nie doszło do takiej sytuacji. 

Podobny wniosek wynika również z orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 1976 r. (III CRN 88/76), zgodnie z którym z uwagi na charakter świadczeń alimentacyjnych przeznaczonych na bieżące utrzymanie osoby uprawnionej domaganie się ich za okres poprzedzający wytoczenie powództwa może być uzasadnione tylko wówczas, gdy pozostają z tego okresu niezaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte przez uprawnionego względem osoby trzeciej na pokrycie tychże potrzeb.

Podział majątku przed rozwodem – zasady

W związku z powyższym dochodzenie zaległych alimentów na podstawie art. 137 krio jest możliwe tylko w wyjątkowych sytuacjach, np. jeśli na utrzymanie dziecka żona zaciągnęła jakieś zobowiązania, których do dnia dzisiejszego nie spłaciła.

Natomiast dodatkową możliwość daje tutaj Panu art. 140 K.r.io. Zgodnie z nim: „Osoba, która dostarcza drugiemu środków utrzymania lub wychowania, nie będąc do tego zobowiązana albo będąc zobowiązana z tego powodu, że uzyskanie na czas świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej w bliższej lub tej samej kolejności byłoby dla uprawnionego niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami, może żądać zwrotu od osoby, która powinna była te świadczenia spełnić” – z tego względu można nawet stwierdzić, że to Pan ma roszczenie wobec żony. 

Jeżeli więc dziecko było na wyłącznym utrzymaniu np. matki, matka ma prawo domagać się od ojca dziecka zwrotu odpowiedniej części poniesionych na ten cel kosztów. Takiej sytuacji natomiast nie mamy. 

Potwierdzeniem tego może być orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 1978 r. (III CZP 4/78), zgodnie z którym rodzicowi, który wyłącznie łożył na utrzymanie wspólnego dziecka, przysługuje prawo domagania się od drugiego rodzica zwrotu odpowiedniej części poniesionych na ten cel kosztów (art. 140 § 1 K.r.io.) niezależnie od tego, z jakich źródeł czerpał on środki na zaspokajanie potrzeb dziecka. Podział majątku przed rozwodem – zasady

Jeżeli mają Państwo podobny problem, pytania można zadać klikając w ten link

Opublikowano

Alimenty dla byłego małżonka – kiedy są należne

Alimenty dla byłego małżonka - kiedy są należne

Alimenty dla byłego małżonka – kiedy są należne

Dotyczy: alimentów dla byłej małżonki 

Stan faktyczny: Dzień dobry. W roku 2019 nastąpił mój rozwód bez orzekania o winie. Mieszkam sama. Obecnie nie pracuje, stracilam w tym miesiącu prawo do renty, posiadam orzeczenie o niepełnosprawności

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)
  2. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59)

Szanowna Pani,. 

Zgodnie z  art. 60 K.r.o.:

„§ 1. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

§ 2. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

§ 3. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.”

Alimenty dla byłego małżonka – kiedy są należne

Wskazać należy, iż ustawodawca posługuje się sformułowaniem „obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat”, co wskazuje na wygaśnięcie tego obowiązku na podstawie ustawy. Innymi słowy, po upływie 5 lat od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego ustaje obowiązek alimentacyjny wobec byłej małżonki.

W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 26 lutego 1970 r., III CZP 109/69, w której wskazał, iż „w wypadku gdy obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, małżonek, na rzecz którego zasądzono alimenty, może dochodzić przedłużenia tego terminu na podstawie art. 60 § 3 K.r.o. tylko w drodze powództwa”.

Przesłanką zwykłego obowiązku alimentacyjnego jest stan niedostatku małżonka uprawnionego.

„Stan niedostatku nie musi istnieć w chwili orzeczenia rozwodu, według bowiem przeważającego poglądu żądanie świadczeń alimentacyjnych jest uzasadnione także wtedy, gdy uprawniony do alimentów małżonek znalazł się w niedostatku dopiero po upływie pewnego czasu od orzeczenia rozwodu” (por. A. Szpunar, Obowiązek alimentacyjny między małżonkami po rozwodzie, SC 1981, t. XXXI, s. 127).

Świadczenia alimentacyjne pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami stanowią kontynuację powstałego przez zawarcie małżeństwa obowiązku wzajemnej pomocy w zakresie utrzymania, istnieją więc nie z powodu rozwodu, lecz mimo rozwodu, który nie stwarza nowego obowiązku alimentacyjnego, lecz powoduje zmodyfikowanie obowiązku istniejącego w czasie trwania małżeństwa (tak: Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 2 lipca 1955 r., sygn. akt. I CO 27/55; w uchwale SN z dnia 26 lutego 1970 r., sygn. akt. III CZP 109/69; w uchwale SN z dnia 16 grudnia 1987 r., sygn. akt. III CZP 91/86).

Stosownie do § 2 art. 60, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

I w końcu art. 60 § 3 wskazuje, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa.

Alimenty dla byłego małżonka – kiedy są należne

W myśl art. 60 § 2 K.r.o. małżonek uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego może być obciążony świadczeniami „w odpowiednim zakresie” na rzecz drugiego małżonka (niewinnego) celem zaspokojenia jego usprawiedliwionych potrzeb „chociażby ten nie znajdował się w niedostatku”. Brak niedostatku sam przez się nie przesądza jednakże o uprawnieniu do wsparcia materialnego. Rozstrzygające jest w tym względzie istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego. Kryteria oceny tak rozumianego pogorszenia sytuacji materialnej sformułował Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16 grudnia 1987 r. III CZP 91/86 (OSNCP 1988/4 poz. 42) stwierdzając:

„Dla oceny, czy przesłanka istotnego pogorszenia sytuacji materialnej występuje, przeprowadzić należy porównanie każdorazowej sytuacji materialnej małżonka niewinnego, z tym położeniem, jakie istniałoby, gdyby rozwód nie został w ogóle orzeczony i gdyby małżonkowie kontynuowali pożycie… Przyjęte uregulowanie nie daje wprawdzie małżonkowi niewinnemu prawa do równej stopy życiowej z małżonkiem zobowiązanym, lecz małżonek niewinny ma prawo do bardziej dostatniego poziomu życia niż tylko zaspokajanie usprawiedliwionych potrzeb. Pojęcie stopy życiowej stanowi element, który przy określeniu usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego trzeba także brać pod uwagę.

Obowiązek alimentacyjny małżonka wyłącznie winnego nie istnieje obligatoryjnie w każdym bez wyjątku przypadku, gdy tylko spełnione są ogólne przesłanki wyraźnie określone w art. 60 § 2 K.r.o. Ustawodawca uważał za konieczne uwzględnienie wszystkich nie dających się ująć ściśle i z góry przewidzieć okoliczności każdego przypadku. Przez użycie słów »sąd może orzec« dał wyraz pewnej swobodzie (nie dowolności) sędziowskiej, która pozwoli sądowi na oddalenie powództwa, jednakże tylko wyjątkowo, gdy będą za tym przemawiały konkretne, bardzo ważne powody.”

W przypadku alimentów od małżonka uznanego za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, ustawa przewiduje, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa tylko w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. W przypadku bowiem gdy do płacenia alimentów zobowiązany jest małżonek winny, nie ma ograniczenia czasowego płacenia alimentów (inaczej jest, gdy zobowiązany do płacenia jest małżonek, który nie został uznany za wyłącznie winnego, obowiązek wtedy trwa maks. 5 lat).

Alimenty dla byłego małżonka – kiedy są należne

Czyli dopiero w sytuacji, jeżeli zawrze Pani nowy związek małżeński, były mąż zostanie zwolniony z obowiązku alimentacyjnego. Jednak nie stanie się to automatycznie.

Wspólne życie eksżony z nowym partnerem nie powoduje, że obowiązek alimentacyjny  byłego męża wygasa. W wyroku z dnia 10 lipca 1998 r. (I CKN 788/97) Sąd Najwyższy orzekł, iż „pozostawanie w konkubinacie przez uprawnionego do alimentacji rozwiedzionego małżonka nie jest ustawową przesłanką wygaśnięcia wobec niego obowiązku alimentacyjnego drugiego z rozwiedzionych małżonków.”

Orzeczenia Sądu Najwyższego nie są źródłem prawa, jednak sądy często się nimi kierują wydając wyroki w konkretnych sprawach.

Należy podkreślić, że, jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 lutego 2001 r., sygn. akt. I CKN 1341/2000: „Dorosły, sprawny życiowo i zdrowotnie człowiek powinien w pierwszym rzędzie starać się wykorzystać własne możliwości samodzielnego utrzymania się, a dopiero potem liczyć na pomoc alimentacyjną”.

Jeżeli zatem jest Pani w takim wieku i stanie zdrowia, że nie jest w stanie podjąć dodatkowe zatrudnienie, to również będzie to uwzględnione w sprawie.  Proszę jedynie pamiętać, że obowiązek alimentacyjny wygaśnie z końcem roku 2022, chyba że Pani stan zdrowia będzie się utrzymywać. 

W Pani sprawie zasadne byłoby zatem sporządzenie odpowiedniego pozwu do sądu o ustanowienie alimentów.

Jednocześnie informujemy, że serwis prawnikonline24 świadczy pomoc w sporządzaniu pozwów cywilnych. Prosimy o wiadomość jeżeli będzie Pani zainteresowana naszym wsparciem.

Jeżeli masz podobny problem i chciałbyś dowiedzieć się więcej, własne pytania można zadać klikając w link

Alimenty dla byłego małżonka – kiedy są należne

Opublikowano

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności.

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności

Stan faktyczny: Witam, mam pytanie do Państwa, w jaki sposób mogę dowiedzieć się od komornika, dlaczego nie przelewa alimentów na dzieci w całości od kilku miesięcy? Czy jest sposób aby egzekwował od pracodawcy dłużnika taką kwotę, aby alimenty w końcu przychodziły w pełnej kwocie + zaległości? Dodam, że dłużnik jest zatrudniony na umowę o pracę na pełny etat i ma wyższą pensję niż minimalne wynagrodzenie. 

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)
  2. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego. (Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296)
  3. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59)

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności

Po pierwsze, może Pani skontaktować się z komornikiem i ustalić przyczynę braku wpłat – może to Pani zrobić chociażby telefonicznie czy w formie e-mail. 

Aby jednak dopełnić formalności i spowodować przekazywanie Pani pełnych kwot alimentów należy wnieść do komornika sądowego wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Wniosek taki składa wierzyciel – w praktyce najczęściej jest to rodzić działający jako przedstawiciel ustawowy dziecka, na którego rzecz sąd zasądził alimenty od drugiego rodzica. Dokument składa się go w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania dłużnika lub wierzyciela. Wniosek ten powinien zawierać dane dłużnika, kwotę wierzytelności (wysokość zaległych alimentów z odsetkami lub informację na temat tego, w których miesiącach świadczenie nie zostało uregulowane) oraz tytuł egzekucyjny (wykonawczy), czyli ugodę, umowę lub orzeczenie sądu dotyczące przyznania alimentów z klauzulą wykonalności.

Po złożeniu takiego wniosku, komornik będzie zobowiązany do przekazywania Pani całości kwot. Należy podkreślić, że we wniosku może Pani żądać przekazania alimentów bieżących ale też zaległych. 

Zgodnie z art. 1081 kpc: § 1. Jeżeli egzekucja dotyczy alimentów lub renty mającej charakter alimentów, wniosek o wszczęcie egzekucji można zgłosić również do komornika sądu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela.

§ 2. Komornik ten jest obowiązany zawiadomić o wszczęciu egzekucji komornika sądu ogólnej właściwości dłużnika. Komornik zawiadomiony zażąda przekazania mu sprawy wraz ze ściągniętymi kwotami, jeżeli wskutek dalszych zajęć suma uzyskana ze wszystkich egzekucji nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich wierzycieli. Jeżeli dokonane zostało zajęcie wynagrodzenia za pracę lub wierzytelności, równocześnie z przekazaniem sprawy komornik zawiadamia pracodawcę, dłużnika, względnie wierzyciela zajętej wierzytelności, że dalszych wpłat należy dokonywać komornikowi, któremu sprawę przekazano.

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności

Jeżeli wierzyciel skorzysta z możliwości złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji w okręgu sądowym swego miejsca zamieszkania, to komornik, do którego ten wniosek wpłynął, ma obowiązek zawiadomić komornika właściwości ogólnej o wszczęciu egzekucji. Ma to istotne znaczenie w sytuacji, gdy w stosunku od tego dłużnika swoje roszczenia egzekwują kolejni wierzyciele, a suma uzyskana z egzekucji nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich wierzycieli. W takiej sytuacji komornik właściwości ogólnej żąda przekazania mu sprawy, a po jej przejęciu sporządza plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji na zasadach art. 1023 i 1025 KPC.

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności

O przekazaniu sprawy komornikowi właściwości ogólnej równocześnie z jej przekazaniem powiadamia pracodawcę komornik, który dotychczas prowadził sprawę, ponieważ w ten sposób unika się problemu przekazywania niewłaściwie poczynionych wpłat pracodawcy.

W postępowaniu egzekucyjnym przeciwko osobie zobowiązanej do świadczeń alimentacyjnych na podstawie tytułu egzekucyjnego ustalającego alimenty na rzecz osoby pobierającej świadczenia z funduszu alimentacyjnego komornik na wniosek ZUS może wszcząć egzekucję z nieruchomości dłużnika alimentacyjnego (uchw. SN z 12.5.2004 r., III CZP 22/04, Legalis).

W wypadku gdy egzekucja należności alimentacyjnych uniemożliwia zaspokojenie wierzytelności innego wierzyciela, wierzyciel ten może w drodze powództwa przeciwko osobie, na której rzecz egzekwowane są należności alimentacyjne, żądać ustalenia, że – wobec ustania obowiązku alimentacyjnego – przysługuje mu prawo zaspokojenia swej wierzytelności przed egzekwowanymi należnościami alimentacyjnymi (art. 527 i n. KC) [uchw. SN(7) zasada prawna z 11.10.1980 r., III CZP 37/80, Legalis].

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności

Dopuszczalne jest prowadzenie egzekucji świadczeń alimentacyjnych zasądzonych nieprawomocnym wyrokiem przed wytoczeniem powództwa o rozwód, należnych za okres od wytoczenia powództwa, jeżeli w sprawie o rozwód nie zostało wydane orzeczenie o zaspokajaniu potrzeb rodziny (art. 445 § 2 KPC) (uchw. SN z 26.4.1977 r., III CZP 24/77, Legalis).

Jeżeli w wyroku została wymieniona osoba uprawniona do odbioru alimentów zasądzonych na rzecz małoletniego, wypłata świadczeń alimentacyjnych następuje do rąk tej osoby. Zmianę osoby uprawnionej do odbioru alimentów w imieniu małoletniego ustala się na podstawie odpowiedniego orzeczenia sądu opiekuńczego. W razie wątpliwości co do reprezentacji małoletniego organ egzekucyjny lub organ zobowiązany do wypłaty świadczeń zwraca się o wyjaśnienie do sądu opiekuńczego [uchw. SN(7), (zasada prawna) z 16.4.1977 r., III CZP 14/77, Legalis].

Jednocześnie informujemy, że serwis prawnikonline24 świadczy pomoc w sporządzaniu wniosków o egzekucję alimentów. Prosimy o wiadomość jeżeli będzie Pani zainteresowana naszym wsparciem.

Egzekucja alimentów u komornika. Jak kontrolować ściąganie należności. Aby zadać pytania własne, należy kliknąć tu

Opublikowano

Jak podwyższyć alimenty

potrzeby dziecka

Podwyższenie alimentów.
Mam pytanie,mianowicie od wielu lat ojciec dziecka,dzisiaj już 19-letniego syna płaci niezmiennie tyle samo alimentów,a więc Xzł.Poza tym do niczego innego się nie dokłada,do żadnych wakacji,urodzin,świąt,prawa jazdy,uważa że Xzł w Polsce to jest tak dużo pieniędzy i musi na wszystko wystarczyć.Realia są zupełnie inne,jak wiemy.Ojciec dziecka od lat mieszka we Francji.
Syn rozpoczyna w pazdzierniku studia w warszawie,gdzie  wynajem lokum do zamieszkania to koszt Xzł +koszty dodatkowe.

Akty prawne:

Dz. U. 1964 r. Nr 9 poz. 59 z późn. zm. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej “krio”)
Dz.U. nr 43, poz. 296 ze zm. Ustawa z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (dalej „K.p.c.”)
Dz. U. 2005 r. Nr 167, poz. 1398 Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (dalej „ustawa”)

Zadane pytania:
Czy są szanse uzyskać wyższe alimenty i od czego zacząć,gdzie się udać i czy warto wziąć prawnika?

Podstawą do żądania podwyższenia alimentów jest art. 138 krio, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie praktyką zmiana stosunków powinna mieć charakter istotny. Istotność każdorazowo podlega ocenie sądu rodzinnego.
Zmiana może dotyczyć zarówno sytuacji uprawnionego, jak i zobowiązanego poprzez pogorszenie albo poprawę ich sytuacji materialnej, co może skutkować zmianą wyroku alimentacyjnego, jeżeli w ocenie sądu rodzinnego będzie miało charakter istotny.
Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie (art. 133 par.1 krio). Wraz z dorastaniem na ogół zwiększają się potrzeby dziecka. W szczególności może być to skutkiem rozpoczęcia nauki, konieczność pobierania dodatkowych lekcji, rozbudzenia zainteresowań. Takie okoliczności mogą stanowić „zmianę stosunków”, uzasadniającą zmianę wydanego wcześniej orzeczenia lub zawartej umowy dotyczącej alimentacji dziecka. Zarazem osiągnięcie pełnoletności przez dziecko nie jest równoznaczne ze „zmianą stosunków” w rozumieniu art. 138 krio.

Zmiana stosunków to istotny wzrost usprawiedliwionych potrzeb syna uprawnionego do alimentacji lub istotne zwiększenie się możliwości płatniczych zobowiązanego – ojca, które mogą wystąpić łącznie.
Ustalenie zmiany stosunków następuje przez porównanie potrzeb syna oraz zarobkowych i majątkowych możliwości ojca z daty orzeczenia alimentów w dotychczasowej wysokości ze stanem istniejącym w dacie rozstrzygania o podwyższeniu.
W pozwie syn musi wykazać zwiększenie potrzeb i/lub zwiększenie możliwości zarobkowych ojca. Potrzebne będą wszelkie dowody (i ze studiów i z wynajętego lokalu).
Możliwość żądania podwyższenia alimentów za okres poprzedzający wytoczenie powództwa jest ograniczona i możliwa tylko wtedy, gdy po stronie uprawnionego do alimentów pozostały z tego okresu niezaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte względem osoby trzeciej na zaspokojenie tych potrzeb.
Pozew można wnieść do sądu rejonowego, w którego okręgu pozwany – ojciec ma miejsce zamieszkania (art. 27 § 1 K.p.c.), albo do sądu rejonowego według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej (art. 32 K.p.c.) – czyli syna. Wybór sądu należy do syna.
Strona dochodząca podwyższenia alimentów jest zwolniona od kosztów sądowych (art. 96 ustawy) i nie musi opłacać wpisu od pozwu.

Ważnym przepisem, który sąd weźmie pod uwagę w toku postępowania o podwyższenie alimentów, jest przepis art. 135 § 1 krio, zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Ten przepis stanowił podstawę orzeczenia o alimentach, jak również będzie brany pod uwagę przy ewentualnym podwyższeniu alimentów.

Należy też wskazać, że zgodne z treścią art. 135 krio – jest oparcie się na możliwościach zarobkowych pozwanego, a nie tylko na jego aktualnych zarobkach. Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie.

W związku z powyższym, niewątpliwie potrzeby syna wzrosły, jednak sąd będzie brać pod uwagę również możliwości finansowe ojca. Pomoc prawnika może ułatwić Państwu sprawę, chyba że jest Pani pewna możliwości finansowych ojca syna – gdyż jeżeli są one wystarczające, sąd powinien zasądzić na Państwa korzyść.