Tag: covid19

Opublikowano przez

Co zrobić gdy najemca wystawi fakturę za czas przestoju w galerii handlowej?

Co zrobić gdy najemca wystawi fakturę za czas przestoju w galerii handlowej?

Co zrobić gdy najemca wystawi fakturę za czas przestoju w galerii handlowej? Jeżeli interesuje Cię ten temat możesz zadać pytanie tu

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)
  2. Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz.U. 2020 poz. 374
  3. Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw Dz.U. 2020 poz 568 (ustawa 2)
  4. Rozporządzenie RM z dnia 4 kwietnia 2020 r.sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii Dz.U. 2020 Poz. 792
  5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 listopada 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii Dz.U. 2020 poz. 1972 (rozporządzenie 2)
  6. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. 2000 nr 94 poz. 1037)

Zgodnie z rozporządzeniem 2:

§ 7. 5. Do dnia 29 listopada 2020 r. w obiektach handlowych lub usługowych, w tym parkach handlowych, o powierzchni sprzedaży lub świadczenia usług powyżej 2000 m2 ustanawia się zakaz:

  1. handlu detalicznego właścicielom lub najemcom powierzchni handlowej, z wyłączeniem właścicieli lub najemców,  (…)

Co zrobić gdy najemca wystawi fakturę za czas przestoju w galerii handlowej?

Zgodnie z ustawą:

Art. 15ze. 1. W okresie obowiązywania zakazu prowadzenia działalności w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 zgodnie z właściwymi przepisami, wygasają wzajemne zobowiązania stron umowy najmu, dzierżawy lub innej podobnej umowy, przez którą dochodzi do oddania do używania powierzchni handlowej (umowy).

2. Uprawniony do używania powierzchni handlowej (uprawniony) powinien złożyć udostępniającemu bezwarunkową i wiążącą ofertę woli przedłużenia obowiązywania umowy na dotychczasowych warunkach o okres obowiązywania zakazu przedłużony o sześć miesięcy; oferta powinna być złożona w okresie trzech miesięcy od dnia zniesienia zakazu. Postanowienia ust. 1 przestają wiązać oddającego z chwilą bezskutecznego upływu na złożenie oferty.

W Państwa sprawie kluczowe jest złożenie oświadczenia woli – nie ma przy tym znaczenia okres obowiązywania umowy oraz to czy oświadczenie woli i przedłużenie najmu zostanie przez wynajmującego przyjęte i zaakceptowane. W rozporządzeniu nie ma bowiem mowy a jakiejkolwiek czynności wynajmującego – akceptacji lub odrzuceniu oświadczenia. 

Co zrobić gdy najemca wystawi fakturę za czas przestoju w galerii handlowej?

W świetle powyższego doradzam sporządzenie wezwania skierowanego do wynajmującego z  podkreśleniem na złożenie oświadczenia woli o zamiarze kontynuowania najmu, zgodnie z przepisami ze wskazaniem na odpowiedzialność odszkodowawczą wynajmującego w przypadku poniesienia przez Pana szkody w postaci obowiązku zapłaty czynszu. 

Nadto, od wykonywania umowy najmu powierzchni może czasowo powstrzymać się zarówno najemca, jak i wynajmujący. Według polskiego prawa, taka sytuacja może się wydarzyć, gdy występuje tzw. siła wyższa, a także w przypadku wystąpienia nadzwyczajnej zmiany stosunków pomiędzy stronami umowy. Wystąpienie epidemii wirusa i związane z tym niebezpieczeństwa muszą być oceniane odrębnie dla każdego przypadku. Nie zawsze zagrożenie związane z koronawirusem będzie pozwalało na niewykonywanie obowiązującej umowy. W związku z tym niezbędna może okazać się pogłębiona analiza prawna danej sytuacji.

Zgodnie z ogólnymi zasadami prawa umów, w przypadku niewykonania umowy, strona, która nie wywiąże się z umowy, jest zobowiązana do naprawienia szkody. Odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę może być wyłączona jednak w przypadku, gdy szkoda wynikła z wystąpienia siły wyższej – zgodnie z kodeksem cywilnym. Pojęcie to nie jest zdefiniowane w przepisach, a jego znaczenie zostało wypracowana przez orzecznictwo, w którym przyjmuje się, że siła wyższa to zdarzenie:

1. zewnętrzne,

2. niemożliwe (lub bardzo trudne) do przewidzenia,

3. skutkom którego nie sposób było zapobiec.

Epidemia koronawirusa może kwalifikować się jako siła wyższa i w pewnych przypadkach może zwalniać od odpowiedzialności za niewykonanie umowy.

Przenosząc to na kwestię obowiązywania umowy najmu powierzchni sklepowych należy przyjąć, że ze względu na siłę wyższą możliwe będzie uchylenie się od skutków niewykonywania umowy najmu. Oznacza to, że w przypadku zagrożenia koronawirusem, wynajmujący będzie miał prawo do niewpuszczenia najemcy i jego pracowników do lokalu.  Musi jednak istnieć wysokie ryzyko zarażenia dużej grupy osób niebezpiecznym wirusem. To samo działa w drugą stronę – tj. również najemca może w przypadkach realnego zagrożenia epidemią powołać się na siłę wyższą i w związku z tym odmówić opłacenia czynszu najmu – w tym przejawia się bezzasadność roszczenia wynajmującego za miesiąc listopad. Każdy przypadek wymagać będzie jednak szczegółowej osobnej analizy – zagrożenie powinno być obiektywne i realne, a szkoda którą w takiej sytuacji poniesie druga strona wynikać musi bezpośrednio z wystąpienia ryzyka zarażenia koronawirusem.

Wystąpienie koronawirusa może uzasadniać także domaganie się przez strony obniżenia czynszu lub nawet rozwiązania umowy najmu. Takie żądanie jest możliwe ze względu na nadzwyczajną zmianę stosunków połączoną z nadmiernymi trudnościami lub grożącą stronom rażącą stratą. Warunkiem jest, żeby strony danej umowy nie były w stanie przewidzieć takiej nadzwyczajnej zmiany stosunków przy zawarciu umowy. Takie żądanie wymaga wszczęcia procesu sądowego, gdyż tylko sąd może orzec o innym sposobie wykonania umowy (np. zmianie wysokości czynszu) lub o jej rozwiązaniu.

Opublikowano przez

Zakaz działalności obiektów hotelowych a przyjmowanie klientów – czy to możliwe?

Zakaz działalności obiektów hotelowych a przyjmowanie klientów - czy to możliwe?

Zakaz działalności obiektów hotelowych a przyjmowanie klientów – czy to możliwe?

Stan faktyczny: Mam kompleks domków pod wynajem, pkd 55 20 Z. Zgodnie z obostrzeniami, zamykają nas od 28. Czy dało by się znaleźć jakąś lukę w prawie, żeby przyjąć gości chociaż niektorych, tych którzy bardzo chcą przyjechac. Przy czym żeby nie było sytuacji że zaraz wjedzie sanepid i dostaniemy mandat 30 tys. Cm..

Zakaz działalności obiektów hotelowych a przyjmowanie klientów – czy to możliwe?

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U 21 grudnia 2020 r. Poz. 2316)

USTAWA O USŁUGACH HOTELARSKICH ORAZ USŁUGACH PILOTÓW WYCIECZEK I PRZEWODNIKÓW TURYSTYCZNYCH z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz.U. Nr 133, poz. 884)

USTAWA KODEKS CYWILNY z dnia 23 kwietnia 1964 r. ( Dz. U. z 2014 r., poz. 121)

Zakaz działalności obiektów hotelowych a przyjmowanie klientów – czy to możliwe?

W celu zadania pytania szczegółowego należy kliknąć w link

Zgodnie z rozporządzeniem, jeżeli osoby przyjeżdzające do obiektu zaliczają się do jednej z poniższych kategorii, obiekt może udostępniać miejsce noclegowe. 

Do dnia 17 stycznia 2021 r. prowadzenie usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 2316  z 2020 r. poz. 2211) jest dopuszczalne, z wyłączeniem działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, wykonywanej na terenie prowadzenia usług hotelarskich, wyłącznie:

1) w zakresie działalności hoteli robotniczych lub hoteli dla pracowników sezonowych (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 55.90.Z);

2) dla osób wykonującymi zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;

3) dla członków załogi statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

4) dla osób wykonujących pracę lub świadczących usługi na statkach lub morskich platformach wydobywczych i wiertniczych, w oparciu o inny stosunek niż marynarska umowa o pracę;

5) dla kierowców wykonujących transport drogowy;

6) dla członków obsady pociągu, o której mowa w § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji oraz innych pracowników niezbędnych do wykonywania usług przewozu w ramach transportu kolejowego;

7) dla pracowników zarządcy infrastruktury kolejowej zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1043, 1378 i 1778);

8) dla osób wykonujących czynności zawodowe w zakresie realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu art.2 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z2020r. poz. 293, 471, 782, 1086 i 1378) poza miejscem stałego zamieszkania;

9) dla pracowników podmiotów zapewniających ciągłość działania infrastruktury krytycznej obejmującej zapewnienie prądu trakcyjnego oraz paliw płynnych dla przewoźników kolejowych;

10) dla pacjentów i ich opiekunów, w celu uzyskania świadczenia opieki zdrowotnej w podmiocie wykonującym działalność leczniczą;

11) dla gości będących funkcjonariuszami albo żołnierzami: Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Ochrony Państwa, Służby Więziennej, Inspekcji Transportu Drogowego oraz straży ochrony kolei, w związku w wykonywaniem przez nich zadań służbowych;

12) dla osób wykonujących w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym prace związane z przygotowaniem lub realizacją inwestycji w zakresie terminalu lub inwestycji towarzyszących inwestycji w zakresie terminalu w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regzyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu, strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych lub strategicznych inwestycji w sektorze naftowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji stra- tegicznych inwestycji w sektorze naftowym;

13) dla zawodników, trenerów i członków sztabu szkoleniowego, o których mowa w ust. 15, korzystających z tych usług w czasie zgrupowań lub współzawodnictwa sportowego;

14) dla zdających oraz innych osób uczestniczących w organizowaniu i przeprowadzaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzaminu zawodowego;

15) dla pełnomocników procesowych, obrońców i pełnomocników stron, stron postępowania karnego, cywilnego i sądowoadministracyjnego, ich przedstawicieli ustawowych, świadków, biegłych oraz tłumaczy sądowych, w dniu posiedzenia sądu lub przeglądania akt sprawy oraz w dniu poprzedzającym;

16) dla członków misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i przedstawicieli organizacji międzynarodowych oraz członków ich rodzin, a także innych osób będących posiadaczami paszportu dyplomatycznego w związku z wykonywaniem przez nich oficjalnych funkcji.

Zakaz działalności obiektów hotelowych a przyjmowanie klientów – czy to możliwe?

Jeżeli klienci nie należą do tych grup, należy sięgnąć do ustawy o hotelach:

usługi hotelarskie – krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych.

W świetle powyższego zakazana jest działalność odpłatna – użyczenie bezpłatne już nie.

Przez umowę użyczenia – zgodnie z art. 710 K.c. – rozumie się umowę, na podstawie której użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Jak widać, cechą charakterystyczną umowy użyczenia jest jej nieodpłatność, co oznacza, że użyczający nie osiąga żadnych korzyści finansowych i zysku, a biorący w użyczenie nie musi płacić czynszu. Użyczenie jest więc umową jednostronnie zobowiązującą, ponieważ obowiązki użyczającego (polegające na wydaniu mieszkania, i to w odpowiednim stanie) nie pokrywają się z obowiązkami biorącego w użyczenie, który powinien jedynie utrzymać rzecz w odpowiednim stanie. W umowie użyczenia osoba biorąca rzecz w używanie nie może jej oddać innej osobie w używanie bez zgody użyczającego.

Jeżeli umowa użyczenia nie określa sposobu używania rzeczy, biorący może jej używać w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu. Jeżeli więc użyczony zostanie lokal mieszkalny, a w umowie nie została określona inna możliwość korzystania, to biorący w użyczenie może lokal wykorzystywać tylko w celach mieszkalnych. Ponadto bez zgody użyczającego biorący w użyczenie nie może oddać rzeczy osobie trzeciej do używania i zobowiązany jest ponosić zwykłe koszty utrzymania rzeczy mu użyczonej. Dający rzecz do użyczenia nie musi być jej właścicielem; wystarczy, żeby był posiadaczem samoistnym lub zależnym albo nawet tylko dzierżycielem.

Zawarcie umowy użyczenia nie wymaga co prawda zachowania formy szczególnej, co oznacza, że umowa ustna byłaby tu również ważna, jednakże dla celów dowodowych należałoby zachować formę pisemną – z tego względu, aby uniknąć ewentualnych kar, dobrze zaopatrzyć się w takie umowy z klientami i je okazać w razie problemów.

Trzeba pamiętać, że od 1 stycznia 2009 r. można bezpłatnie udostępniać nieruchomości (w tym mieszkanie) każdemu, w oparciu o umowę użyczenia czy bez takiej umowy zawartej na piśmie, bez negatywnych konsekwencji podatkowych.

Zakaz działalności obiektów hotelowych a przyjmowanie klientów – czy to możliwe?

Opublikowano przez

Czy pracodawca może nakazać odpracowanie godzin w restauracji, która była zamknięta z powodu COVID-19?

Odpracowanie godzin w restauracji, która była zamknięta z powodu COVID-19

Odpracowanie godzin w restauracji, która była zamknięta z powodu COVID-19

Stan faktyczny: Mam pytanie odnośnie prawa pracownika. Posiadam umowę o prace na czas nieokreślony. Pracuje w gastronomii, która znajduje się w galerii handlowej. W listopadzie ze względu na zaistniała epidemie lokal był nieczynny. Pracodawca każe mi w miesięcy grudniu odpracować godziny z listopada, kiedy lokal był nieczynny. Czy ma takie prawo?

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. 2020 poz. 374)
  2. Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2020 poz 568)
  3. Rozporządzenie RM z dnia 15 kwietnia 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii Dz.U. 2020 Poz. 673 i następne 
  4. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141)

COdpracowanie godzin w restauracji, która była zamknięta z powodu COVID-19

Odpowiadając w skrócie – nie. Pracodawca nie ma takiego prawa. Pracodawca nie ma prawa wysłać pracownika na urlop (po za zaległym). Pracownik nie musi na nic się zgadzać. To pracodawca decyduje o organizacji pracy. Jeśli nie ma pracy, musi wypłacać wynagrodzenie postojowe płatne 100%. 

Oznacza to, że w momencie zamknięcia firmy, pracodawca zobowiązany był wystąpić o wypłatę świadczenia postojowego i wypłacić Państwu wynagrodzenie a w miesiącu grudniu powrócić do normalnego trybu pracy. Zgodnie z art. 81 Kodeksu Pracy, takie wynagrodzenie jest wypłacane w sytuacji gdy pracownik był gotów do wykonywania pracy, ale nie mógł jej wykonywać z powodu przeszkód leżących po stronie pracodawcy. Sytuacja związana z zawieszeniem działalności zakładu pracy, ograniczeniem jej lub zamknięciem zakładu w związku z zapobieganiem rozprzestrzeniania się koronawirusa jest dokładnie takim przypadkiem – nagłej przeszkody uniemożliwiającej świadczenie pracy, która nie jest zawiniona przez pracowników i pracownice. W takiej sytuacji pracownicy nie świadczą pracy, ale otrzymują wynagrodzenie wynoszące: – 100% wynagrodzenia (obliczanego jak dla urlopu wypoczynkowego czyli jest to średnia z ostatnich 12 miesięcy uwzględniająca także zmienne składniki wynagrodzenia takie jak: dodatki za pracę w porze nocnej, premie itp.), gdy w umowie zostało określone wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika określone stawką godzinową lub miesięczną; – 60% wynagrodzenia, gdy w umowie nie zostało określone wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika określone stawką godzinową lub miesięczną.

Odpracowanie godzin w restauracji, która była zamknięta z powodu COVID-19

Podczas sytuacji kryzysowej pracodawca może jedynie polecić pracownikom wykorzystanie zaległych urlopów wypoczynkowych z poprzednich lat – ale tylko zaległych. Urlopy wypoczynkowe za okres bieżący wymagają uzgodnienia z pracownikiem i w tym obszarze kluczową rolę pełni odpowiednia komunikacja z pracownikami, jak również wykorzystanie planu urlopów.

Jeżeli pracodawca będzie wymagać od Państwa odpracowania godzin za miesiąc zamknięcia firmy, należy złożyć zawiadomienie do PIP. Można także złożyć pozew do sądu pracy. 

Odpracowanie godzin w restauracji, która była zamknięta z powodu COVID-19

Opublikowano przez

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

Stan faktyczny: Witam, jestem pielęgniarka, pracuję w Szpitalu,  w którym wyodrębniony jest jeden oddzial zakazany, dla pacjentów z covid-19. Nie pracuje na tym oddziale, jednak zdarza sie, ze mam kontakt z pacjentem podejrzanym lub zakazonym covid-19.  Chciałabym podjąć dodatkową pracę w Szpitalu Jednoimiennym, przeznaczonym  tylko dla pacjentów dodatnich.  Czy zgodnie z prawem, mogę to zrobić? Czy potrzebujw zgody któregoś z dyrektorów placówek?

Przedłożone dokumenty: brak

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

Akty prawne:

  1. Rozporządzenie z dnia 29 kwietnia 2020 r. w sprawie standardów w zakresie ograniczeń przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej pacjentom innym niż z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 przez osoby wykonujące zawód medyczny mające bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem tym wirusem. (Dz. U. z 2020 r., poz. 775) – Rozporządzenie
  2. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)
  3. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.)
  4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz.U. 2013 poz. 1248)
  5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. 2015 poz. 1400)

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

Zgodnie z rozporządzeniem:

§ 1. 1. Kierownik podmiotu leczniczego umieszczonego w wykazie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, wykonującego działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne:

1) wyłącznie w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 lub

2) w którego wyodrębnionej komórce organizacyjnej są udzielane świadczenia opieki zdrowotnej wyłącznie w związku z przeciwdziałaniem COVID-19

– opracowuje wykaz stanowisk pracy, na których osoby wykonujące zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 i 567) mają bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, w tym uczestniczą w ich transporcie, zwany dalej „wykazem stanowisk”.

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

2. W przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w wykazie stanowisk umieszcza się wszystkie stanowiska pracy, na których osoby wykonujące zawód medyczny uczestniczą w udzielaniu świadczeń zdrowotnych i mają bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, a w przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wyłącznie stanowiska pracy, na których osoby wykonujące zawód medyczny uczestniczą w udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej w wyodrębnionej komórce organizacyjnej i mają bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

3. Osoby uczestniczące w udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej na stanowiskach określonych w wykazie stanowisk nie mogą uczestniczyć w udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej pacjentom innym niż z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2. Ograniczenie to nie dotyczy udzielania świadczeń opieki zdrowotnej niewymagających bezpośredniego kontaktu z tymi pacjentami, w szczególności udzielania tych świadczeń za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

4. Kierownik podmiotu leczniczego, o którym mowa w ust. 1, informuje na piśmie osoby, o których mowa w ust. 3, o objęciu ich ograniczeniem, o którym mowa w ust. 3. W informacji określa się dzień początkowy oraz końcowy objęcia ograniczeniem. W przypadku gdy nie ma możliwości określenia dnia końcowego objęcia ograniczeniem, ograniczenie

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

Wynika z niego, ze teraz to dyrektor szpitala jednoimiennego powołanego do walki z COVID-19,  albo szpitala z oddziałem zakaźnym, podejmie decyzję o umieszczeniu danego stanowiska pracy w wykazie stanowisk objętych ograniczeniem w oparciu o kryterium podwyższonego ryzyka zakażenia wirusem SARS-CoV-2. Oznacza to, że szef placówki medycznej  będzie mógł objąć ograniczeniem tylko osoby wykonujące zawód medyczny zatrudnione na stanowiskach pracy, gdzie niesiona jest pomoc w bezpośrednio  pacjentom z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, oraz na których jednocześnie wystąpić może podwyższone ryzyko zakażenia wirusem. Jeżeli nie została Pani wpisana na taką listę w pierwszym szpitalu, może Pani podjąć pracę w drugim. Natomiast należy dowiedzieć się czy w drugim szpitalu nie zostanie Pani wpisana na taką listę, gdyż w takim wypadku nie będzie mogła Pani kontynuować pracy w pierwszej placówce.

Dotychczas jeśli szpital był jednoimienny lub miał odział zakaźny, to lekarze i pielęgniarki na nim zatrudnieni nie mogli podejmować dodatkowej pracy w innej placówce medycznej nawet jeśli nie mieli styczności z pacjentem z koronawirusem.  W tej chwili nastąpiła zmiana i wszystko zależy od tego czy dyrektor, którejś z placówek wciągnie Panią na opisaną wyżej listę. 

2 etaty pielęgniarki i praca z pacjentami zakażonymi covid-19

Opublikowano przez

Dyżury pielęgniarek w trakcie COVID – 19

Dyżury pielęgniarek w trakcie COVID - 19

Dyżury pielęgniarek w trakcie COVID – 19

Stan faktyczny: Jestem pielegniarka zrtudniona na umowę cywilno-prawna.Moj problem polega na ty że dyrekcja nie chce zgadzać się na dyżury 24 godzinne.Mam podpisany kontrakt na 400 godzin miesięcznie i praca w systemie 12 godzinnym jest nie do przyjęcia.Do tej pory dyzury były rozpisywane po 24 godz.Od dwóch miesięcy pojawił się problem braku zgody,tłumacząc się nie braniem odpowiedzialności  ,jeśli coś się wydarzy”. Moje pytanie :czy dyrekcja może nie wyrażać zgody skoro ponoszą indywidualna odpowiedzialność  karna za wykonywaną usługę.Na jakiej podstawie mogą nie wyrażać zgody.

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)
  2. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.)
  3. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz.U. 2013 poz. 1248)
  4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. 2015 poz. 1400)

Dyżury pielęgniarek w trakcie COVID – 19

W przypadku świadczenia usług pielęgniarskich/położniczych w ramach umowy zlecenia w zakładzie opieki zdrowotnej, zastosowanie mają przepisy kodeksu cywilnego, w szczególności w części dotyczącej zobowiązań, w tym art. 734 – 751 k.c. Regulacje kodeksu cywilnego nie odnoszą się do czasu dobowego, w jakim możliwe jest świadczenie usług. Umowa zlecenia jest umową starannego działania i zleceniobiorca „rozliczany” jest przez zleceniodawcę, poprzez dokonywanie oceny w zakresie staranności działania.

Tak więc, teoretycznie rzecz biorąc, możliwe jest świadczenie usług pielęgniarskich/położniczych w „systemie powyżej 12 godzin na dobę”. Jednakże pielęgniarka/położna zawierając umowę zlecenia na w/w warunkach, powinna wziąć pod uwagę własne predyspozycje do świadczenia usług w wydłużonym ponad 12 godzin na dobę czasie, co w konsekwencji przekłada się na ewentualne bezpieczeństwo pacjenta. Zwrócić tutaj należy uwagę, że w przypadku umów cywilnoprawnych odpowiedzialność za wyrządzone szkody pielęgniarka ponosi do pełnej wysokości.

Dyżury pielęgniarek w trakcie COVID – 19

Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) w art. 132 ust. 3 stanowi, że nie można zawrzeć umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z lekarzem, pielęgniarką, położną, inną osobą wykonującą zawód medyczny lub psychologiem, jeżeli udzielają oni świadczeń opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Funduszem. Natomiast art. 55 ust. 3 ww. ustawy zawiera ustawowy obowiązek zawarcia przez wojewódzki oddział Funduszu odrębnej umowy na świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej.

§ 2 ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (OWU) stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. 2015 poz. 1400) obejmuje zamknięty katalog rodzajów umów zawieranych przez NFZ, w tym umowy w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna (POZ). Pomimo, iż rozporządzenie nie wprowadza odrębnej kategorii umowy w zakresie świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, stwierdzić należy, iż jest to odrębna umowa, usankcjonowana przepisami prawa o randze ustawowej.

Pielęgniarka zawierająca umowę z oddziałem wojewódzkim Funduszu w zakresie POZ zobowiązuje się zapewnić dostępność do świadczeń w miejscu ich udzielania od poniedziałku do piątku, w godzinach pomiędzy 8:00 a 18:00, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy, zgodnie z harmonogramem pracy świadczeniodawcy.

Dyżury pielęgniarek w trakcie COVID – 19

Powyższy wymóg wynika z pkt 2 ppkt 1 Części I załącznika nr 2 „Wykaz świadczeń gwarantowanych pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej oraz warunki ich realizacji” do Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz.U. 2013 poz. 1248).

Świadczeniodawca zawierający umowę z oddziałem wojewódzkim Funduszu w zakresie świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej zobowiązany jest natomiast realizować świadczenia w godzinach od 18:00 do 8:00 dnia następnego oraz w soboty, niedziele i dni ustawowo wolne od pracy w godzinach od 8:00 danego dnia do 8:00 dnia następnego. Taki sam wymóg zawarty jest w § 2 ust. 1 pkt 2 Zarządzenia Nr 85/2010/DS0Z Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna w zakresie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej.

Zestawienie zakresów obu rodzajów umów wskazuje na intencje ustawodawcy, którego celem było zapewnienie ubezpieczonym całodobowej opieki zdrowotnej. Obie umowy uzupełniają się nawzajem. Zawarty w art. 132 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zakaz zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z lekarzem, pielęgniarką, położną, inną osobą wykonującą zawód medyczny lub psychologiem, jeżeli udzielają oni świadczeń opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Funduszem odnosi się, w moim przekonaniu, do takiego samego rodzaju i zakresu umowy, a nie do wszelakich umów zawieranych pomiędzy Funduszem a świadczeniodawcami i ich podwykonawcami.

Uprawnionym zatem jest stanowisko, że pielęgniarka, która ma zawartą umowę z NFZ na świadczenia pielęgniarki POZ, może podpisać umowę o podwykonawstwo ze szpitalem na ponad 12 godzinne zmiany i opiekę zdrowotną a szpital powinien udostępnić pielęgniarce taką możliwość. 

Dyżury pielęgniarek w trakcie COVID – 19

Opublikowano przez

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Stan faktyczny: W lipcu w Hiszpanii zginął ojciec mojej córki – nie mieliśmy ślubu. Jak uzyskać akt zgonu? W Polsce osoba ta nie została zgłoszona i dalej figuruje jako żyjąca. Dostałam z Ambasady za pośrednictwem poczty elektronicznej pismo od koronera, ale niestety dokument ten nie będzie brany pod uwage w Polskim urzedzie, prosilam również o pomoc w uzyskaniu aktu zgonu niestety bez odpowiedzi. Blokuje mi to założenie sprawy o spadek oraz złożenia dokumentów o rente dla syna-rodzina zmarłego nie informuje mnie o niczym a chwilami wydaje mi się że kłamie,pogrzeb juz sie odbyl w Polsce a oni twierdza że nie zostalo zamkniete śledztwo i potrwa to rok-troche to dziwne . Po czyjej stronie leży obowiązek płacenia renty? Jak się za to zabrać? 

Przedłożone dokumenty: brak

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)
  2. Ustawa z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180 z późn. zm.)
  3. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59)
  4. Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 1440)

W celu uzyskania informacji o śmierci ojca i pomocy w uzyskaniu aktu zgonu musi się Pani zwrócić do Ambasady RP w Hiszpanii.

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

We wniosku należy zamieścić:

  • imię i nazwisko wnioskodawcy (będzie to Pani córka- Pani natomiast występuje jako jego przedstawicielka ustawowa),
  • wskazanie rodzaju aktu wnioskowanego: akt zgonu ojca Pani dziecka,
  • wskazanie prawdopodobnej daty i miejsca zgonu,
  • stopień pokrewieństwa wnioskodawcy w stosunku do osoby wymienionej na akcie stanu cywilnego,
  • imię i nazwisko ojca dziecka,
  • datę i miejsce urodzenia ojca dziecka,
  • imiona rodziców ojca dziecka,
  • inne dane mogące pomóc w uzyskaniu aktu stanu cywilnego, np. kiedy ojciec  dziecka przybył do Hiszpanii.

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Ponieważ ojciec dziecka nie żyje, ambasada polski prześle Pani akt zgonu, w przeciwnym razie przekaże informację, że ojciec dziecka żyje.

Po otrzymaniu aktu zgonu z Hiszpanii będzie trzeba dokonać tzw. jego umiejscowienia, inaczej zwanego transkrypcją w polskiej księdze stanu cywilnego.

Umiejscowienie (transkrypcja) zagranicznego aktu stanu cywilnego jest regulowane ustawą Prawo o aktach stanu cywilnego. Zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy „akt stanu cywilnego sporządzony za granicą może być wpisany do polskich ksiąg stanu cywilnego na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu”.

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Zgodnie z art. 15 ustawy „transkrypcji aktu zgonu sporządzonego za granicą dokonuje się w urzędzie stanu cywilnego w miejscu zamieszkania zmarłego w Polsce”.

Jeżeli z jakiś powodów nie będzie możliwe uzyskanie aktu zgonu ojca dziecka, może Pani wystąpić (w imieniu syna) do sądu rejonowego z wnioskiem o uznanie ojca dziecka za zmarłego – niestety do tej czynności konieczny jest znaczny upływ czasu, więc prawdopodobnie nie skorzysta Pani z tej możliwości.

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Przesłanką rozpoczęcia postępowanie celem uznania osoby za zmarłą jest fakt zaginięcia określonej osoby. Zaginiecie należy rozumieć jako zniknięcie bez śladu oraz brak jakiegokolwiek kontaktowania się z najbliższymi, co prowadzi do przekonania, że osoba ta nie żyje.

Zgodnie z art. 29 § 1 Kodeksu cywilnego „zaginiony może być uznany za zmarłego, jeżeli upłynęło lat dziesięć od końca roku kalendarzowego, w którym według istniejących wiadomości jeszcze żył; jednakże gdyby w chwili uznania za zmarłego zaginiony ukończył lat siedemdziesiąt, wystarcza upływ lat pięciu”.

Sąd, uznając daną osobę za zmarłą, wydaje postanowienie, w którym wskazuje dane osoby, której postanowienie dotyczy, oraz datę i godzinę, z którą uznaje się osobę za zmarłą. Chodzi tu o chwilę najbardziej prawdopodobną. W przypadku braku danych uznaje się pierwszy dzień terminu, z którego upływem uznanie za zmarłego stało się możliwe. Jeżeli w orzeczeniu ustalono tylko datę śmierci, za jej godzinę uważa się koniec tego dnia.

Na podstawie postanowienia sądu urząd stanu cywilnego ostatniego miejsca zamieszkani zmarłego w Polsce sporządza akt zgonu.

Odnośnie renty wyjaśniam, że zgodnie z art. 65 ust. 1 ustawy FUS „Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń”.

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Według zaś art. 67 ust. 1 ustawy „Do renty rodzinnej uprawnieni są następujący członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68-71:

1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione;

2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka;

3) małżonek (wdowa i wdowiec);

4) rodzice”.

Należy mieć na uwadze treść art. 68 ust. 1 pkt 2, który stanowi, iż dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia.

Ponadto stosownie do art. 68 ust. 2 ustawy „Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów”.

Proszę zauważyć, iż treść art. 67 ustawy zdanie pierwsze wskazuje, iż członkowie rodziny są uprawnieni do renty rodzinnej, jeżeli spełniają warunki określone w art. 68-71.

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Art. 68 ustawy, co do zasady wskazuje do jakiego wieku dziecko jest uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym rodzicu. Następnie art. 70 ustawy wskazuje, kiedy wdowa uprawniona jest do renty rodzinnej, a art. 71 ustawy wskazuje okoliczności, gdy rodzice zmarłej osoby są uprawnieni do renty rodzinnej.

Należy zwrócić uwagę, iż przedmiotowa ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w części poświęconej rencie rodzinnej wskazuje jedynie krąg osób uprawnionych do renty rodzinnej, czas trwania świadczenia, a także wysokość świadczenia. Przepisy nie przewidują, iż w razie ponownego zawarcia związku małżeńskiego przez rodzica osoby otrzymującej świadczenie w postaci renty rodzinnej ta uległaby zawieszeniu, zmniejszeniu, czy też dziecko utraciłoby prawo do świadczenia.

Jednocześnie informujemy, że serwis prawnikonline24 świadczy pomoc w sporządzaniu wniosków o wydanie aktów zgony oraz innych dokumentów. Prosimy o wiadomość jeżeli będzie Pani zainteresowana naszym wsparciem.

Wydanie aktu zgonu osoby zmarłej za granicą

Opublikowano przez

Funduszowy Pakiet Antywirusowy jako uzupełnienie Tarczy – nabór wniosków w przyszłym tygodniu

Funduszowy Pakiet Antywirusowy jako uzupełnienie Tarczy

Funduszowy Pakiet Antywirusowy jako uzupełnienie Tarczy – nabór wniosków w przyszłym tygodniu

Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej zdecydowało się na uruchomienie kolejnej formy wsparcia dla małych i średnich przedsiębiorców – tym razem ma to być Funduszowy Pakiet Antywirusowy. Jego celem jest sfinansowanie bieżących wydatków przedsiębiorstwa. Co interesujące, środki na ten cel pochodzą z Unii Europejskiej, a dokładniej z unijnych programów: Polska Wschodnia, Inteligentny Rozwój oraz regionalnych programów operacyjnych dla poszczególnych województw.

Funduszowy pakiet antywirusowy uzupełnia Tarczę antykryzysową i Tarczę Polskiego Funduszu Rozwoju. 

Aż 2,5 mld złotych przewidziała Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości w ogłoszonym właśnie naborze „Dotacje na kapitał obrotowy”. Ma być on wsparciem na utrzymanie działalności dla przedsiębiorców, którzy na skutek pandemii COVID-19 znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej. Środki pochodzą z Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój oraz Programu Operacyjnego Polska Wschodnia. Wnioski można składać od 15 czerwca.

Pomoc adresowana jest do średnich przedsiębiorców – odnośnie PARP oraz do małych i mikro przedsiębiorców – u Marszałków Województw.  Starający się o wsparcie musi wykazać, że obroty jego organizacji spadły o co najmniej 30 proc. w dowolnym miesiącu po 1 lutego br. w porównaniu do poprzedniego miesiąca lub analogicznego okresu ubiegłego roku.

Do Programu Operacyjnego Polska Wschodnia wniosek o dofinansowanie mogą składać przedsiębiorcy prowadzący działalność na terytorium województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego i warmińsko-mazurskiego. W ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój dotacje są przewidziane dla firm działających na trenie województw: dolnośląskiego, kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, mazowieckiego, opolskiego, pomorskiego, śląskiego, wielkopolskiego oraz zachodniopomorskiego.

Funduszowy Pakiet Antywirusowy jako uzupełnienie Tarczy – nabór wniosków w przyszłym tygodniu

Dotacje mają być rozliczane na podstawie uproszczonych metod rozliczania wydatków. Otrzymane pieniądze przedsiębiorcy będą mogli wydać na najem lokalu na potrzeby firmy, media (woda, prąd, gaz itd.), ubezpieczenie czy zakup towarów – czyli na bieżące wydatki przedsiębiorstwa, tak jak w przypadku pożyczki 5 tys. zł dla mikroprzedsiebiorców.

Źródło: https://www.gov.pl/web/tarczaantykryzysowa

Opublikowano przez

Tarcza antykryzysowa – gdzie i o co wnioskować

Tarcza antykryzysowa - gdzie i o co wnioskować

02.04.2020 r. Tarcza antykryzysowa – gdzie i o co wnioskować

Prezydent Andrzej Duda podpisał pakiet ustaw składających się na tzw. tarczę antykryzysową.
W tarczy zawarto mechanizmy pomocowe dla firm w czasie kryzysu m.in. umożliwienie radom danej gminy odstąpienia, za część roku 2020, od pobierania podatku od nieruchomości od firm, które przez epidemię koronawirusa utraciły płynność finansową; zwolnienie mikrofirm do 9 osób ze składek do ZUS na 3 miesiące; świadczenie postojowe w kwocie do ok. 2 tys. zł dla zleceniobiorców (umowa zlecenia, agencyjna, o dzieło) i samozatrudnionych o przychodzie poniżej 3-krotności przeciętnego wynagrodzenia; dofinansowanie wynagrodzeń pracowników do wysokości 40 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia i uelastycznienie czasu pracy.

Pomoc w przypadku utraty pracy

Uprawniony do pomocy jest przedsiębiorca, który odnotował odpowiedni spadek obrotów gospodarczych. Będzie mógł pobierać dopłaty do pensji pracowników, w tym zatrudnionych na zleceniu lub umowie o świadczenie usług (najczęściej samozatrudnieni), którzy są objęci przestojem lub skróconym czasem pracy. Do wsparcia uprawniona jest firma, która nie zalega z płatnością podatków i składek (do końca III kwartału 2019 r.; wyjątkiem będzie np. przypadek gdy firma korzysta z odroczenia płatności).

Wniosek należy składać do wojewódzkiego urzędu pracy.

Pomoc dla przedsiębiorców zatrudniających do 249 osób

Do pomocy uprawnieni są przedsiębiorcy zatrudniający do 249 osób, którzy odnotują odpowiedni spadek obrotów gospodarczych. Będą mogli pobierać dopłaty do pensji pracowników, w tym zatrudnionych na zleceniu lub umowie o świadczenie usług. Wnioski w tej sprawie należy składać do powiatowego urzędu pracy w ciągu 14 dni od ogłoszenia naboru przez dyrektora PUP. We wniosku przedsiębiorca oświadcza m.in. o wystąpieniu spadku obrotów gospodarczych, braku przesłanek do ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy (czyli m.in. opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych nie przekracza trzech miesięcy), niezaleganiu w opłacaniu podatków i składek (do końca III kwartału 2019 r). Będzie musiał też złożyć oświadczenia o posiadaniu statusu mikro-, małego albo średniego przedsiębiorcy, zatrudnianiu pracowników objętych wnioskiem i wysokości ich wynagrodzenia (w tym należnych składek).

Zwolnienie ze składek ZUS

Zwolnienie dotyczy okresu od marca do maja i dotyczy przedsiębiorców prowadzących działalność od lutego 2020 r. (samozatrudnienie, twórcy, artyści, przedstawiciele wolnych zawodów, wspólnicy jednoosobowej spółki z o.o. oraz wspólnicy spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej, osoby prowadzące publiczną lub niepubliczną szkołę bądź inną formę wychowania przedszkolnego) oraz osoby z nimi współpracujące (np. męża pomagającego formalnie żonie w interesach).

Wniosek dostępny na stronie internetowej organu rentowego składa się do ZUS najpóźniej do 30 czerwca 2020 r.

Postojowe dla małych firm 

O świadczenie może się ubiegać osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, u której nastąpił przestój, pod warunkiem że rozpoczęła prowadzenie firmy przed 1 lutego 2020 r. Gdy jeszcze nie zawiesiła działalności, będzie ją też obowiązywać kryterium spadku przychodów o 15 % oraz górny limit przychodów (3 krotność przeciętnego wynagrodzenia). Oznacza to, że jeżeli wniosek o postojowe został złożony w kwietniu, będzie ono przysługiwało, jeżeli w marcu w stosunku do lutego przychody firmy zmieszczą się w ustawowych widełkach.

Wniosek należy składać do ZUS najpóźniej w terminie trzech miesięcy liczonym od miesiąca, w którym został zniesiony stan epidemii.

Tarcza antykryzysowa – gdzie i o co wnioskować

Opublikowano przez

Koronawirus a prawo pracy – prawa pracowników

Koronawirus a prawo pracy – prawa pracowników11.03.2020 r. Koronawirus a prawo pracy – prawa pracowników

4 marca został oficjalnie potwierdzony pierwszy w Polsce przypadek zachorowania na COVID-19. 11 marca potwierdzono przypadków 27. Największe ryzyko zakażenia występuje podczas kontaktu z osobami, które mają niepokojące objawy takie, jak kaszel i podwyższona gorączka.

Władze od razu rozpoczęły prace nad przepisami Ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. Dotyczą one bezpośrednio pracowników i pracodawców.

3 marca przyjęta przez Sejm ustawa została skierowana do Prezydenta i Marszałka Senatu. Przepisy zyskały poparcie Senatu i prezydenta. 8 marca 2020 r. weszły w życie.

Co zatem zapisano w specustawie:

Pracodawca może polecić pracownikowi zatrudnionemu na etacie, żeby wykonywał – przez określony czas – pracę zdalnie (np. z domu) w czasie kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego. Ustawa przewiduje wypłatę zasiłków za czas zamknięcia szkół, przedszkoli i żłobków, wydawanie poleceń przez wojewodę organom administracji, wyłączenia przepisów prawa budowlanego czy ustawy o zamówieniach publicznych. Na jej mocy żołnierze służby czynnej będą mogli wykonywać dodatkowe zadania; uproszczone ma zostać przekazywanie asortymentu przez Agencję Rezerw Materiałowych.

Jeżeli z powodu COVID-19 zamknięty zostanie żłobek, klub dziecięcy, przedszkole lub szkoła ubezpieczony pracownik, zwolniony od wykonywania pracy z powodu opieki nad dzieckiem do lat 8, zyskuje prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Taki zasiłek przysługuje nie dłużej niż za 14 dni oraz nie wlicza się go do 60 dni zasiłku opiekuńczego, który przysługuje pracownikowi w roku kalendarzowym.

Artykuł 3. ustawy reguluje kwestie pracy zdalnej, której temat nie jest poruszany w Kodeksie pracy. W myśl nowych przepisów pracodawca może skierować pracownika na obowiązkową pracę zdalną w ramach działań prewencyjnych przeciw koronawirusowi.

W przypadku odmowy ze strony pracownika jedynym wyjściem z sytuacji było zwolnienie go z obowiązku wykonywania pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, np. na okres 14 dni (jest to maksymalny czas, jaki koronawirus potrzebuje, aby się uaktywnić). Nie można było natomiast zmusić pracownika do pracy zdalnej. Po wejściu ustawy w życie pracodawca może wyciągnąć konsekwencje wobec podwładnego, który nie wyrazi zgody na home office.

Jeżeli natomiast pracownik obawia się zarażenia, szczególnie z racji wykonywania zawodu (np. stewardessa, osoba przebywająca w delegacjach, kelner i inne prace związane z kontaktem z różnymi ludźmi), powinien powołać się na przepisy wskazujące, że gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stwarzają bezpośrednie zagrożenie życia pracownika, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiający o tym niezwłocznie przełożonego.

Przyjęta ze względu na ryzyko epidemii koronawirusa ustawa reguluje kwestie związane z rodzicami tymczasowo zwolnionymi z obowiązku wykonywania pracy ze względu na zamknięcie żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły. (Placówki te mogą być nieczynne z uwagi na ryzyko zakażenia dzieci SARS-CoV-2.) Rodzic, który zostanie tymczasowo zwolniony z obowiązku wykonywania pracy ze względu na konieczność osobistej opieki nad dzieckiem, w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, ma prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Świadczenie zostanie przyznane maksymalnie za okres 14 dni. Jeżeli matka otrzyma dodatkowy zasiłek opiekuńczy, ojciec nie będzie już miał do niego prawa i odwrotnie. Świadczenie przysługuje tylko jednemu rodzicowi, bez względu na liczbę dzieci znajdujących się pod opieką.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy ze względu na koronawirusa zostanie wypłacany wyłącznie rodzicom posiadającym aktualne ubezpieczenie. Więcej informacji na temat zasiłku opiekuńczego można znaleźć w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645 i 1590). Dodatkowy zasiłek opiekuńczy będzie przyznawany w trybie i na zasadach określonych w wyżej wymienionej ustawie. Jeżeli dziecko zostanie poddane kwarantannie domowej, rodzic może także może wystąpić o zasiłek opiekuńczy.

Koronawirus a prawo pracy – prawa pracowników
>