kolizja drogowa - Prawnikonline24

Opublikowano 22 grudnia 202122 grudnia 2021 przez Admin

Posłużenie się danymi innej osoby w przypadku kolizji drogowej

Stan faktyczny: podpisując wczoraj kontynuacje ubezpieczenia OC auta Pani poinformowała mnie, że została przypisana mi szkoda, której nie zrobiłem. Zostałem podany jako sprawca zdarzenia. Ktoś podszył się pode mnie używając moich danych osobowych. Zadzwoniłem do MTU gdyż samochód ciężarowy, którym rzekomo kierowałem był tam ubezpieczony i telefonicznie potwierdzono moją winę. Jakie kroki powinienem podjąć w pertraktacjach z MTU.

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121 – dalej K.c.)
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553)
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych)
Posłużenie się danymi innej osoby w przypadku kolizji drogowej

W Pana przypadku z pewnością doszło do kradzieży tożsamości, więc przede wszystkim należy złożyć w prokuraturze lub na policji (listem poleconym lub osobiście) zawiadomienie o możliwości popełnienia czynu zabronionego. Tylko z takim dokumentem ma Pan możliwość rozmowy z ubezpieczycielem, gdyż w tej chwili ubezpieczyciel nie ma świadomości kradzieży danych osobowych a nawet jeżeli przedstawi Pan swoje stanowisko, ubezpieczyciel musi legitymować się dowodem w sprawie. W innym wypadku poszkodowany miałby roszczenia odszkodowawcze wobec ubezpieczyciela.

Kradzież tożsamości jest wprost spenalizowana w kodeksie karnym. Zgodnie z dodanym w 2011 r. art. 190a § 2 kodeksu karnego za podszywanie się pod inną osobę poprzez wykorzystanie jej wizerunku lub innych danych osobowych grozi do trzech lat więzienia. Sprawca musi jednak działać w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

Gdy złoży Pan zawiadomienie w organie ścigania a ten ustali faktycznego sprawcę, będzie Pan miał możliwość wystąpienia o odszkodowanie wobec sprawcy na gruncie przepisów cywilnych.

Mamy bowiem do czynienia z deliktem czyli czynem niedozwolonym, rodzącym odpowiedzialność odszkodowawczą. Stanowi o tym art. 415 Kodeksu cywilnego.

Posłużenie się danymi innej osoby w przypadku kolizji drogowej

Art. 415. [Odpowiedzialność ex delicto]

Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

W grę wchodzi również naruszenie dóbr osobistych. Samo posłużenie się danymi osobowymi jest już naruszeniem. A co więcej posłużenie się i doprowadzenie do powstania odpowiedzialności po Pana stronie wobec ubezpieczyciela dodatkowo urealnia możliwość domagania się zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, nawet jeżeli osoba nie poniosła żadnej szkody w sensie uszczerbku majątkowego (bo np. jednak nie doszło do egzekucji).

23. [Dobra osobiste człowieka]

Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Posłużenie się danymi innej osoby w przypadku kolizji drogowej

Art. 24. [Ochrona dóbr osobistych]

§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.

§ 3. Przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.

Jednocześnie informujemy, że Kancelaria Legal Arts świadczy pomoc w sporządzaniu po zawiadomień do organów ścigania oraz wezwań do zapłaty za naruszenie danych osobowych i pozwów cywilnych. Prosimy o wiadomość jeżeli będzie Pan zainteresowany naszym wsparciem.

Posłużenie się danymi innej osoby w przypadku kolizji drogowej

Jeżeli mają Państwo pytania własne, można je zadać klikając w ten link

Opublikowano 18 listopada 201918 listopada 2019 przez Admin

Kolizja drogowa i brak świadków. Co zrobić?

18.11.2019 r. Kolizja drogowa i brak świadków

Stan faktyczny: mam problem. mijając się z pługiem gdy byłam na zaspie śnieżnej a pan kierujący autem do odśnieżania przed zaspa obniżył pług i zepchnął cały śnieg na moje auto w wyniku tego straciłam całkowicie widoczność i panowanie nad autem i uderzyłam w drzewo. Dodam jeszcze że ja byłam pierwsza na zaspie i jechałam 40 na godzinę. Narazie nie tylko policja wmawia mi że to moja wina a nie tego pana który jechał pługiem a ja mam inne zdanie i wiem jak było

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. 1971 nr 12 poz. 114)
Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U.2001 nr 106 poz. 1148)

W sytuacji problemu z ustaleniem sprawcy – lub też wskazywaniem na Panią, czym się Pani nie zgadza, istnieje formalna możliwość zainicjowania przez Panią postępowania wykroczeniowego przeciwko drugiemu uczestnikowi kolizji, który Pani zdaniem ponosi odpowiedzialność za zderzenie się pojazdów.

Wskazać bowiem należy, iż zgodnie z przepisem art. 57 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia „podstawę do wszczęcia postępowania stanowi wniosek o ukaranie złożony przez organ uprawniony do występowania w charakterze oskarżyciela publicznego w danej sprawie, a w wypadkach określonych w art. 27 § 1 i 2 także wniosek złożony przez pokrzywdzonego”.

Przepis art. 27 § 1 K.p.s.w. stanowi z kolei, że „w sprawach o wykroczenia ścigane na żądanie pokrzywdzonego, pokrzywdzony może samodzielnie wnieść wniosek o ukaranie jako oskarżyciel posiłkowy”.

Wobec tego, że wykroczenie spowodowania zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym z art. 86 Kodeksu wykroczeń nie jest wykroczeniem ściganym na żądanie pokrzywdzonego, a z urzędu, sięgnąć należałoby do § 2 wymienionego artykułu K.p.s.w., zgodnie z którym „w sprawach o wykroczenia inne niż określone w § 1, pokrzywdzony może samodzielnie wnieść wniosek o ukaranie jako oskarżyciel posiłkowy, jeżeli w ciągu miesiąca od powiadomienia o wykroczeniu organu uprawnionego do występowania w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego nie zostanie powiadomiony o wniesieniu przez ten organ wniosku o ukaranie albo otrzyma zawiadomienie, o którym mowa w art. 54 § 2”(zawiadomienie o braku podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie).

Jak zatem z powyższego wynika, przede wszystkim powinna Pani w pierwszej kolejności złożyć w miejscowo właściwej jednostce policji powiadomienie o popełnieniu przez drugiego z uczestników kolizji wykroczenia z art. 86 Kodeksu wykroczeń. Następnie, jak należy się spodziewać w związku ze skierowaniem takiego wniosku przeciwko Pani, po otrzymaniu powyższego zawiadomienia o braku podstaw do złożenia wniosku o ukaranie drugiego uczestnika kolizji lub po upływie miesiąca od dnia złożenia przez Panią tego powiadomienia, będzie Pani uprawniona do wniesienia do sądu własnego wniosku o ukaranie drugiego uczestnika przedmiotowej kolizji.

Zgodnie z przepisem art. 57 § 2 K.p.s.w. „wniosek o ukaranie powinien zawierać:

1imię i nazwisko oraz adres obwinionego, a także inne dane niezbędne do ustalenia jego tożsamości,

2określenie zarzucanego obwinionemu czynu ze wskazaniem miejsca, czasu, sposobu i okoliczności jego popełnienia,

3wskazanie dowodów,

4imię i nazwisko oraz podpis sporządzającego wniosek, a także adres gdy wniosek pochodzi od pokrzywdzonego”.

W konsekwencji złożenia przez Panią wniosku sąd powinien wyznaczyć rozprawę, na którą wezwie zarówno Panią, jak i obwinionego oraz rozpatrzy Pani wniosek, w tym w szczególności przeprowadzi zawnioskowane przez Panią dowody.

Na marginesie wskazać można, iż w tego typu sprawach, w których brak jest naocznych świadków zdarzenia, pomocny okazuje się udział biegłego do spraw ruchu drogowego, który sporządza dla sądu opinię odnośnie przyczyn i przebiegu zdarzenia, o co warto zawsze wnioskować.

Kolizja drogowa i brak świadków

Opublikowano 5 listopada 20195 listopada 2019 przez Admin

Rowerzysta sprawcą wypadku – co z OC i AC?

5.11.2019 r. Rowerzysta sprawcą wypadku

W przypadku kolizji dwóch pojazdów mechanicznych o winie i odpowiedzialności decyduje Art. 436. § 2 kodeksu cywilnego:

W razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych.

Rower nie jest „mechanicznym środkiem komunikacji poruszanym za pomocą sił przyrody”, a więc w razie kolizji roweru z pojazdem mechanicznym obowiązują zupełnie inne przepisy.

Rowerzysta sprawcą wypadku

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi (sygn. akt I ACa 1442/14):

W przypadku zderzenia pojazdu mechanicznego z rowerem podstawą odpowiedzialności posiadacza pojazdu w stosunku do poszkodowanego rowerzysty jest art. 436 § 1 k.c. z w związku a art. 435 § 1 k.c. ponieważ, mimo iż niewątpliwie doszło do zderzenia dwóch uczestników ruchu drogowego, to rower nie jest pojazdem mechanicznym wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody.

Rowerzysta odpowiada zarówno za szkody na mieniu, a więc w tym wypadku za uszkodzenie samochodu oraz zdrowiu, które wyrządził poszkodowanemu. Taką odpowiedzialność określa art. 415 kodeksu cywilnego.Zatem odszkodowania od rowerzystów można dochodzić z powództwa cywilnego.
W razie kolizji, którą spowodował rowerzysta, kierowca może tez dostać od ubezpieczyciela zwrot kosztów naprawy pojazdu z ubezpieczenia AC. Jeśli towarzystwo wypłaci odszkodowanie kierowcy, to potem może dochodzić zwrotu od sprawcy, czyli do rowerzysty. Jest to tak zwany regres ograniczony.
Wina stanowi zasadę ogólną odpowiedzialności deliktowej, ale za szkodę odpowiadać można też bez winy, co uzasadnione jest względami ryzyka lub słuszności. Nie da się zasadzie winy przydać waloru nadrzędnego, co dawałoby podstawy do jej stosowania zawsze wtedy, gdy brak jest jasnych rozstrzygnięć ustawowych. Zasady winy, ryzyka i słuszności stosowane są od siebie niezależnie i odnoszą się do odmiennych postaci czynów niedozwolonych. Zasadzie winy można przyznać charakter reguły ogólnej w znaczeniu określonym we wcześniejszej tezie, ale nie można stwierdzić, iż zasada ryzyka czy słuszności ma charakter uzupełniający, choć oczywiście odpowiedzialność na zasadzie słuszności wchodzi w grę wtedy, gdy poszkodowany nie uzyska naprawienia szkody na innej podstawie.

Rowerzysta sprawcą wypadku