Opublikowano

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Stan faktyczny: posiadam plan zagospodarowania przestrzennego gminy Władysławowo. Załączam o jako załącznik.

Na stronie 4 są opisane informacje dotyczące działki, którą planuje nabyć – jest to symbol 1.2 ZNz, czyli trwałe użytki zielone.

Chcę wykorzystywać teren to sezonowej rekreacji indywidualnej i interesuje mnie czy mogę postawić poniższe obiekty:

1) studnia głębinowa

2) zbiornik bezodplywowy (szambo) o pojemności 5m3

3) ogrodzenie wraz z brama i furtką, przy czym jeden bok ogrodzenia będzie od strony drogi lokalnej.

Stąd moje pytanie, czy przy użytkowaniu rekreacyjnym tymczasowym, stworzenie takich obiektów nie jest sprzeczne z planem zagospodarowania dla tez terenu.

Dodatkowe pytanie dotyczy tego, czy w jakiś sposób muszę zgłaszać chęć utworzenia powyższych obiektów

Przedłożone dokumenty: MPZP

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne Dz. U. 2017 poz. 1566
  2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414
  3. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Dz. U. 2003 r. Nr 80 poz. 717.
  4. Ustawa z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (DzU z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.),

Należy na wstępie wskazać, że MPZP dopuszcza na wskazanym terenie jedynie budowę urządzeń infrastruktury technicznej. 

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych:

W ust. 2 komentowanego przepisu zawarta została definicja legalna pojęcia „budowa urządzeń infrastruktury technicznej”. Wyliczenie rodzajów urządzeń infrastruktury technicznej, z których budową może być związana opłata adiacencka, ma charakter katalogu zamkniętego.

Zakres znaczeniowy pojęcia budowy w odniesieniu do przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych należy ustalać na podstawie definicji legalnej zawartej w PrBud. Zgodnie z art. 3 pkt 6 PrBud budowa to wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowa, rozbudowa, nadbudowa obiektu budowlanego. W każdym przypadku wykonania nowych przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych, przy udziale środków publicznych, możliwe jest ustalenie opłaty adiacenckiej. W świetle definicji „budowy” zawartej w PrBud sporne może być czy do podobnych wniosków można dojść także w przypadku odbudowy zniszczonych urządzeń.

IB-I.4131.8.2015.PGol – rozstrzygnięcie nadzorcze Woj. Lubus. z dnia 25-05-2015

Pojęcie „infrastruktura techniczna” na gruncie procedury uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Pod pojęciem infrastruktury technicznej rozumieć należy szereg przewodów (sieci) i urządzeń, których celem jest świadczenie usług w zakresie m.in. energetyki, dostarczania ciepła, wody, usuwania ścieków i odpadów. Głównym parametrem charakteryzującym infrastrukturę techniczną jest długość, tworzą ją bowiem przede wszystkim obiekty liniowe: np. wodociąg, gazociąg, linia elektroenergetyczna. Trudno wyobrazić sobie inny niż liniowy przebieg obiektów infrastruktury technicznej (poza punktowym sytuowaniem urządzeń, które składają się na całość użytkową).

P-II.4131.2.201.2014 – rozstrzygnięcie nadzorcze Woj. Podkarp. z dnia 16-12-2014

Zamknięty katalog urządzeń wchodzących w zakres infrastruktury technicznej; brak możliwości przeniesienia na inne podmioty uprawnień rady gminy odnośnie ustalania zasad zagospodarowania terenów

1. Pod pojęciem urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm.) wyraźnie wskazuję rodzaje urządzeń, jakie wchodzą w zakres infrastruktury technicznej, zatem nie można przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumieć budowy innego urządzenia niż umieszczonego w tym przepisie.

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

2. Rada gminy pozostawiła w gestii właścicieli nieruchomości określenie miejsc do parkowania, co jest sprzeczne z dyspozycją art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 199 ze zm.), zgodnie z którym to rada ustala zasady zagospodarowania terenów. Rada nie może scedować tych uprawnień na inne podmioty czy organy.

W świetle powyższego należy przyjąć, że nie może Pan wybudować wskazanych obiektów. 

Należy zatem wystąpić o zmianę MPZP.

Aby tego dokonać należy wystąpić do wójta/ burmistrza/ prezydenta miasta z wnioskiem o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub zaskarżyć uchwałę rady gminy do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

W przypadku pierwszego rozwiązania zastosowanie znajdzie art. 27 ustawy o zagospodarowaniu, zgodnie z którym „zmiana studium lub planu miejscowego następuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane”,a zatem ewentualna zmiana planu miejscowego pociąga za sobą przeprowadzenie procedury mającej zastosowanie przy uchwalaniu nowego planu.

Potwierdzenie okoliczności i trybu zmiany planu miejscowego znalazło swój wyraz w orzecznictwie, m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 lutego 2009 r. (sygn. akt II SA/Kr 1270/08), w którym zaprezentowany został następujący pogląd:

„1. Tryb uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uregulowano w art. 14 i następnych u.p.z.p., jakakolwiek zmiana miejscowego planu, również zmiana częściowa dotycząca chociażby samego tekstu planu, nie może być dokonana z pominięciem trybu przewidzianego w ustawie.

2. Uchwałą rozpoczynającą procedurę uchwalania zmiany planu miejscowego jest uchwała o przystąpieniu do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Niezależnie od planowanego zakresu zmiany planu, uchwała ta musi być zgodna z przepisami regulującymi jej formę i treść”.

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Ponadto Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 30 czerwca 2006 r. (sygn. akt II SA/Wr 204/06) zauważył:

„W świetle przepisu art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) należy stwierdzić, że każda zmiana planu zagospodarowania przestrzennego, będąca zmianą przepisu gminnego, wymaga przestrzegania ustalonego w art. 17 powyższej ustawy trybu postępowania, jak przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym nie ma żadnych możliwości pominięcia, bez względu na rodzaj i zakres zmian, czynności przewidzianych w art. 17 pkt 1, 3, 5 oraz 10-14 cytowanej ustawy. Pominięcie tych czynności stanowi istotne naruszenie trybu uchwalania zmian planu, powodujące nieważność uchwały na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy”.

Proszę mieć na uwadze, iż wniosek o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powinien zawierać:

  • imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy oraz jego adres,
  • przedmiot i zakres wnioskowanej zmiany,
  • określenie nieruchomości (lub opis terenu), których dotyczy wniosek,
  • kserokopię lub wyrys z aktualnej mapy ewidencyjnej lub zasadniczej z oznaczeniem nieruchomości, której dotyczy wniosek.

Jeżeli chodzi o termin, w którym wniosek winien być rozpatrzony, należy zauważyć, iż ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie odsyła w tym zakresie do Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem rozstrzygnięcie przedmiotowego wniosku nie jest ograniczone terminem, co powoduje z kolei taką sytuację, iż ewentualna zmiana planu może być odłożona w bliżej nieznaną przyszłość.

Proszę zauważyć, iż stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy „wójt, burmistrz albo prezydent miasta prowadzi rejestr planów miejscowych oraz wniosków o ich sporządzenie lub zmianę, gromadzi materiały z nimi związane oraz odpowiada za przechowywanie ich oryginałów, w tym również uchylonych i nieobowiązujących”. Zatemwniosek o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powinien być skierowany do wójta/ burmistrza/ prezydenta miasta.

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

W przypadku gdy adresat wniosku uzna zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego za konieczną, wówczas wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium, przygotowuje materiały geodezyjne do opracowania planu oraz ustala niezbędny zakres prac planistycznych (art. 14 ust. 5 ustawy), by następnie rada gminy podjęła uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Odnośnie drugiego sposobu postępowania, który jest dostępny w danej sytuacji, chciałbym wyjaśnić, iż uchwała rady gminy może być przedmiotem skargi do sądu administracyjnego. Ustawodawca nie przewidział terminu zaskarżenia planu miejscowego, a zatem można zaskarżyć uchwałę tuż po uchwaleniu, jak również w późniejszym okresie.

Należy pamiętać, iż przed wniesieniem skargi należy wezwać radę gminy (miasta) do usunięcia naruszenia Pana interesu prawnego. Podstawą prawną wspomnianej skargi jest art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zgodnie z którym „każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może – po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia – zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego”.

Pismo powinno zatem zawierać wskazanie planu miejscowego, który Pana zdaniem narusza Pana prawo wraz z uzasadnieniem. Ponadto powinno zawierać dane osobowe wnioskodawcy z podaniem adresu, daty oraz własnoręcznego podpisu.

Po złożeniu pisma, o którym mowa wyżej, rada gminy zobowiązana będzie do odpowiedzi na wezwanie, a w przypadku odmowy uwzględnienia żądania zawartego w wezwaniu można wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 30 dni od powzięcia wiadomości o stanowisku rady gminy. Skargę należy wnieść za pośrednictwem rady gminy (miasta).

W przypadku nieudzielenia przez radę gminy odpowiedzi na wspomniane powyżej wezwanie skargę należy wnieść w terminie 60 dni od wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Na zakończenie należy podkreślić, iż w pierwszej kolejności może Pan wystąpić z wnioskiem o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto chciałbym zauważyć, iż ewentualną skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego warto wnieść w przypadku ewidentnych i rażących naruszeń przez radę gminy praw właścicieli nieruchomości.

Odnośnie budowy studni w przyszłości wskazuję, co następuje. Właścicielowi gruntu przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód stanowiących jego własność oraz z wód podziemnych znajdujących się w jego gruncie. Przedmiotowe korzystanie służy wyłącznie zaspokojeniu potrzeb własnego gospodarstwa domowego oraz rolnego, o ile pobór wód podziemnych nie przekracza ilości stanowiącej wielkość średnioroczną 5 m3 na dobę.

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Należy pamiętać iż zwykłe korzystanie nie uprawnia do wykonania urządzeń wodnych bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego lecz i w tym zakresie ustawa dopuszcza wyłączenia z obowiązku uzyskania pozwolenia wodnoprawnego – na wykonanie urządzeń wodnych do poboru wód podziemnych na potrzeby zwykłego korzystania z wód z ujęć o głębokości do 30 m. Jeżeli studnia jest głębsza niż 30 m należy uzyskać stosowne pozwolenie wodnoprawne.

Ponadto, należy przejść poniższe kroki:

  1. Sprawdzenie planu zagospodarowania przestrzennego – ważne w tym przypadku są przepisy o ochronie środowiska. Jeśli działka nie jest objęta szczególną ochroną, będzie to stanowić pierwszy krok do uzyskania pozwolenia lub zgłoszenia na wykonanie studni głębinowej.
  2. Sprawdzenie warunków działki, które muszą zagwarantować odpowiednią odległość studni:
  • do granicy działki, która nie może być mniejsza niż 5 m,
  • do osi rowu przydrożnego, która nie może być mniejsza niż 7,5 m,
  • do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu oraz podobnych szczelnych urządzeń nie może być mniejsza niż 15 m,
  • do obszaru, na który odprowadzane są ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód, nie może być mniejsza niż 30 m,
  • do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliższego obszaru filtracyjnego bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków nie może być mniejsza niż 70 m/ 

3. Zapewnienie wykonania utwardzenia terenu wokół studni głębinowej na szerokość co najmniej 1 m.

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Przy spełnieniu powyższych warunków, nie planuje Pan podjęcia działalności gospodarczej związanej ze studnią głębinową i jej głębokość nie przekracza 30 m, wystarczy zgłoszenie budowy wraz z rozrysowanym usytuowaniem studni oraz oświadczenie o prawie do dysponowania działką. Zazwyczaj jest to wystarczające i jeśli odpowiedzialny za to organ gminy nie nałoży dalszych wymogów, po 30 dniach zaczynamy budowę studni. Realizacja inwestycji ważna jest 2 lata od daty zgłoszenia.

W świetle przepisów obowiązującej ustawy Prawo wodne należy wskazać, iż w przypadku wykonania studni głębinowej bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego właściciel urządzenia wodnego może wystąpić do właściwego organu Wód Polskich z wnioskiem o jego legalizację, który to organ może wydać decyzję o legalizacji urządzenia wodnego, o ile jego lokalizacja nie narusza ustaleń m.in. planów gospodarowania wodami, planów przeciwdziałania skutkom suszy czy też ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, decyzji o warunkach zabudowy albo o ustaleniu lokalizacji celu publicznego.

Jednostkowa stawka opłaty za wydanie decyzji o legalizacji urządzenia wodnego wynosi 4 426,80 zł. Jeżeli jednak właściciel urządzenia wodnego – w tym przypadku studni – nie wystąpił z wnioskiem o legalizację urządzenia lub nie uzyskał decyzji o legalizacji urządzenia wodnego, właściwy organ Wód Polskich nakłada na właściciela tego urządzenia, w drodze decyzji, obowiązek likwidacji urządzenia, ustalając warunki i termin wykonania tego obowiązku.(…) Praktycznie każde korzystanie z wód na potrzeby działalności gospodarczej (…) wiążę się z obowiązkiem uzyskania pozwolenia wodnoprawnego.

Jeżeli chciałby Pan wywiercić studnie na potrzeby działalności gospodarczej lub głębszą niż 30 m, należy uzyskać pozwolenie na budowę.

Jednocześnie informujemy, że serwis prawnikonline24 świadczy pomoc w sporządzaniu wniosków o zmianę MPZP oraz skarżenia uchwał – dla Klientów do samodzielnego przesłania jak i do przesłania za pełnomocnictwem w imieniu Klientów. Prosimy o wiadomość jeżeli będzie Pan zainteresowany naszym wsparciem.

W jaki sposób można zagospodarować trwałe użytki zielone

Opublikowano

Jak przekształcić budynek rekreacyjny w mieszkalny?

Jak przekształcić budynek rekreacyjny w mieszkalny?

Jak przekształcić budynek rekreacyjny w mieszkalny?

Dotyczy: przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny 

Stan faktyczny: Procedura przekształcenia budynku wybudowanego na zasadach zgłoszenia jako budynek rekreacji indywidualnej  na budynek mieszkalny. Jakie sa wymogi i koszty takiego psotępowania? Czy jest to bardziej opłacalne niż budowa domu w oparciu o pozwolenie na budowę?

Przedłożone dokumenty: brak

Jak przekształcić budynek rekreacyjny w mieszkalny?

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414
  2. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Dz. U. 2003 r. Nr 80 poz. 717.

Najważniejszą kwestią jest to czy jest plan zagospodarowania przestrzennego oraz działkę w planie zagospodarowania określono jako rolną, leśną albo teren przeznaczony pod zabudowę rekreacyjną. W takim przypadku przekształcenie będzie bardzo trudne i może spotkać się z odmową organu. Na pozytywną odpowiedź trudno liczyć także w przypadku, gdy działka nie ma dostępu do drogi publicznej. Podstawą do odmowy może okazać się brak domów mieszkalnych w sąsiedztwie.

Wyjaśniam też. że jeśli jest plan zagospodarowania przestrzennego, zmienić go nie jest łatwo, a przede wszystkim jest to kosztowne.

Jak przekształcić budynek rekreacyjny w mieszkalny?

Wójt (burmistrz albo prezydent miasta) ma obowiązek przedstawiania okresowo – co najmniej raz w roku, na sesji rady gminy – informacji o żądaniach zgłaszanych na podstawie art. 36 ust. 1-3 i ust. 5 oraz o wydanych decyzjach, o których mowa w art. 37 ust. 6 i 7 u.p.z.p. Wnioskiem takim jest wniosek o zmianę przeznaczenia działki.

Ciężko jednak zmienić plan, jest to kosztowne i rzadko gminy decydują się na zmianę planu. Może Pan próbować zmotywować gminę. Ważne na przykład, kiedy uchwalono plan obecny, jakie było jego wcześniejsze brzmienie.

Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

„Art. 36. 1. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może, z zastrzeżeniem ust. 2, żądać od gminy:

1) odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo

2) wykupienia nieruchomości lub jej części.

2. Realizacja roszczeń, o których mowa w ust. 1, może nastąpić również w drodze zaoferowania przez gminę właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu nieruchomości zamiennej. Z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia wygasają.

3. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, wartość nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel albo użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość i nie skorzystał z praw, o których mowa w ust. 1 i 2, może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości.

4. Jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości.

5. W razie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie planu miejscowego, w części lub w całości, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, albo opłata, o której mowa w ust. 4, podlegają zwrotowi odpowiednio na rzecz gminy lub na rzecz aktualnego właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, w razie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie planu miejscowego w części lub w całości gmina może żądać od aktualnego właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości zwrotu kwoty stanowiącej równowartość wypłaconego odszkodowania”.

Jak przekształcić budynek rekreacyjny w mieszkalny?

Zmiana w sposobie korzystania polegać może na tym, że korzystanie z nieruchomości w dotychczasowy sposób (zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem) stanie się niemożliwe lub istotnie ograniczone. Dzieje się tak w przypadku zmiany przeznaczenia nieruchomości lub jej części, np. z budowlanej na pozbawioną prawa zabudowy, na cele publiczne, np. drogę, wodociąg, kanalizację. Konsekwencją będzie spadek wartości nieruchomości. Właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu (nie ma takiego uprawnienia np. dzierżawca, najemca, czy użytkownik) przysługuje wówczas, zgodnie z art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; Dz. U. 2003 r. Nr 80 poz. 717; dalej jako – u.p.z.), prawo żądania od gminy:

  • odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo
  • wykupienia nieruchomości lub jej części albo
  • zamiany nieruchomości na inną.

Powyższe żądania nie są ograniczone żadnym terminem, dlatego też mogą być zgłaszane w każdym czasie obowiązywania miejscowego planu.

Gdy wartość nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel lub użytkownik wieczysty nie wniósł jednego z żądań, o których mowa wyżej, w razie zbycia nieruchomości może żądać odszkodowania równego obniżeniu wartości działki (art. 36 ust. 3 u.p.z.).

Artykuł 36 u.p.z.p. jest konsekwencją art. 6 ust. 1 u.p.z.p., stanowiącego, że ustalenia planu miejscowego kształtują wraz z innymi przepisami sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Jeżeli to kształtowanie prawa własności spowoduje ograniczenie, a nawet pozbawienie właściciela nieruchomości prawa dysponowania tą nieruchomością, to następstwem takiego stanu rzeczy staje się konieczność odpowiedniej rekompensaty za zaistniałe skutki w sferze prawa własności.

Zgodnie z treścią uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 1999 r. OPK 17/98 (ONSA 1999/4 poz. 121):

„Nieruchomością (…) jest także część gruntu, należącego do tego samego właściciela, objęta planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczona w tym planie na określony cel, która po wyodrębnieniu geodezyjnym lub prawnym może być, w rezultacie tego przeznaczenia, samodzielnym przedmiotem obrotu cywilnoprawnego”.

Realizacja roszczeń wobec gminy może nastąpić w drodze zaoferowania przez gminę właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zamiany nieruchomości. Wówczas z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia wygasłyby.

Zgodnie z treścią wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z roku 2006 I ACa 1243/2006 LexPolonica nr 1400233 Rzeczpospolita 2007/113 str. C7: „O tym, czy korzystanie z nieruchomości lub jej części stało się niemożliwe i właścicielowi należy się odszkodowanie, decydują zmiany w planie zagospodarowania, a nie w faktycznym korzystaniu z gruntu”.

W związku z powyższym, jeżeli plan zagospodarowania został uchwalony i wskazano w nim na powyższe, bardziej opłacalna będzie budowa domu w oparciu o pozwolenie. 

Jak przekształcić budynek rekreacyjny w mieszkalny?

Opublikowano

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

Dotyczy: przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny 

Stan faktyczny: Procedura przekształcenia budynku wybudowanego na zasadach zgłoszenia jako budynek rekreacji indywidualnej  na budynek mieszkalny. Jakie sa wymogi i koszty takiego psotępowania? Czy jest to bardziej opłacalne niż budowa domu w oparciu o pozwolenie na budowę?

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414
  2. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Dz. U. 2003 r. Nr 80 poz. 717.

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

Najważniejszą kwestią jest to czy jest plan zagospodarowania przestrzennego oraz działkę w planie zagospodarowania określono jako rolną, leśną albo teren przeznaczony pod zabudowę rekreacyjną. W takim przypadku przekształcenie będzie bardzo trudne i może spotkać się z odmową organu. Na pomyślną odpowiedź trudno liczyć także w przypadku, gdy działka nie ma dostępu do drogi publicznej. Podstawą do odmowy może okazać się brak domów mieszkalnych w sąsiedztwie.

Wyjaśniam też. że jeśli jest plan zagospodarowania przestrzennego, zmienić go nie jest łatwo, a przede wszystkim jest to kosztowne.

Wójt (burmistrz albo prezydent miasta) ma obowiązek przedstawiania okresowo – co najmniej raz w roku, na sesji rady gminy – informacji o żądaniach zgłaszanych na podstawie art. 36 ust. 1-3 i ust. 5 oraz o wydanych decyzjach, o których mowa w art. 37 ust. 6 i 7 u.p.z.p. Wnioskiem takim jest wniosek o zmianę przeznaczenia działki.

Ciężko jednak zmienić plan, jest to kosztowne i rzadko gminy decydują się na zmianę planu. Może Pan próbować zmotywować gminę. Ważne na przykład, kiedy uchwalono plan obecny, jakie było jego wcześniejsze brzmienie.

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

„Art. 36. 1. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może, z zastrzeżeniem ust. 2, żądać od gminy:

1) odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo

2) wykupienia nieruchomości lub jej części.

2. Realizacja roszczeń, o których mowa w ust. 1, może nastąpić również w drodze zaoferowania przez gminę właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu nieruchomości zamiennej. Z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia wygasają.

3. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, wartość nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel albo użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość i nie skorzystał z praw, o których mowa w ust. 1 i 2, może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości.

4. Jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości.

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

5. W razie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie planu miejscowego, w części lub w całości, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, albo opłata, o której mowa w ust. 4, podlegają zwrotowi odpowiednio na rzecz gminy lub na rzecz aktualnego właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, w razie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie planu miejscowego w części lub w całości gmina może żądać od aktualnego właściciela albo użytkownika wieczystego nieruchomości zwrotu kwoty stanowiącej równowartość wypłaconego odszkodowania”.

Zmiana w sposobie korzystania polegać może na tym, że korzystanie z nieruchomości w dotychczasowy sposób (zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem) stanie się niemożliwe lub istotnie ograniczone. Dzieje się tak w przypadku zmiany przeznaczenia nieruchomości lub jej części, np. z budowlanej na pozbawioną prawa zabudowy, na cele publiczne, np. drogę, wodociąg, kanalizację. Konsekwencją będzie spadek wartości nieruchomości. Właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu (nie ma takiego uprawnienia np. dzierżawca, najemca, czy użytkownik) przysługuje wówczas, zgodnie z art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; Dz. U. 2003 r. Nr 80 poz. 717; dalej jako – u.p.z.), prawo żądania od gminy:

  • odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo
  • wykupienia nieruchomości lub jej części albo
  • zamiany nieruchomości na inną.

Powyższe żądania nie są ograniczone żadnym terminem, dlatego też mogą być zgłaszane w każdym czasie obowiązywania miejscowego planu.

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

Gdy wartość nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel lub użytkownik wieczysty nie wniósł jednego z żądań, o których mowa wyżej, w razie zbycia nieruchomości może żądać odszkodowania równego obniżeniu wartości działki (art. 36 ust. 3 u.p.z.).

Artykuł 36 u.p.z.p. jest konsekwencją art. 6 ust. 1 u.p.z.p., stanowiącego, że ustalenia planu miejscowego kształtują wraz z innymi przepisami sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Jeżeli to kształtowanie prawa własności spowoduje ograniczenie, a nawet pozbawienie właściciela nieruchomości prawa dysponowania tą nieruchomością, to następstwem takiego stanu rzeczy staje się konieczność odpowiedniej rekompensaty za zaistniałe skutki w sferze prawa własności.

Zgodnie z treścią uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 1999 r. OPK 17/98 (ONSA 1999/4 poz. 121):

„Nieruchomością (…) jest także część gruntu, należącego do tego samego właściciela, objęta planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczona w tym planie na określony cel, która po wyodrębnieniu geodezyjnym lub prawnym może być, w rezultacie tego przeznaczenia, samodzielnym przedmiotem obrotu cywilnoprawnego”.

Realizacja roszczeń wobec gminy może nastąpić w drodze zaoferowania przez gminę właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zamiany nieruchomości. Wówczas z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia wygasłyby.

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny

Zgodnie z treścią wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z roku 2006 I ACa 1243/2006 LexPolonica nr 1400233 Rzeczpospolita 2007/113 str. C7: „O tym, czy korzystanie z nieruchomości lub jej części stało się niemożliwe i właścicielowi należy się odszkodowanie, decydują zmiany w planie zagospodarowania, a nie w faktycznym korzystaniu z gruntu”.

W związku z powyższym, jeżeli plan zagospodarowania został uchwalony i wskazano w nim na powyższe, bardziej opłacalna będzie budowa domu w oparciu o pozwolenie. 

Procedura przekształcenia budynku rekreacyjnego w mieszkalny