Opublikowano

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Stan faktyczny: Pokrótce przedstawię moja sytuację.

Pozostaje w związku małżeńskimo

 Od 10 lat, z którego urodziła się nasza corka-5 lat.

Chce odejść od męża, wyprowadzić się. Nie możemy porozumieć się w kwestii opieki nad dzieckiem. I ja i On nie wyobrażamy sobie że jedno z nas sprawuje opiekę i nie możemy się w tej sprawie porozumieć. Obawiam się, że z momentem kiedy ja się z dzieckiem wyprowadze to On po prostu fizycznie mi ją zabierze- bo tutaj gdzie obecnie mieszkamy jest jej dom, a ja mam robić co chce..Ale Ona ma tutaj swoje miejsce. Proszę o poradę czy możemy to jakoś formalnie rozwiązać. Chce odejść, jednak jego postawa mnie stopuje, ponieważ obawiam się jego reakcji. Nadmieniam, że żadne rozmowy nie przynoszą skutku.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141)
  1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59)

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

W Pani przypadku należy rozważyć 2 sytuacje: opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie. Co do opieki po rozwodzie, sprawa nie będzie skomplikowana.

Jeżeli chciałaby się Pani wyprowadzić z dzieckiem już teraz, wyjaśniam co następuje. 

Podejmując jakiekolwiek działania, musi Pani mieć świadomość, iż ojcu dziecka, posiadającemu pełnię praw rodzicielskich, przysługuje prawo do kontaktu z dzieckiem. W związku z tym ma on prawo wiedzieć, gdzie i z kim dziecko przebywa, jaki jest jego stan zdrowia, jak się rozwija (emocjonalnie, fizycznie), jakie czyni postępy w rozwoju oraz o wszelkich codziennych sprawach z życia dziecka. Ojciec dziecka ma także prawo do kontaktów z dzieckiem, jak również do zabierania go do siebie, na weekendy czy wakacje.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Oczywiście dziecko powinno zamieszkiwać z obojgiem rodziców – przynajmniej do chwili, gdy władza rodzicielska przysługuje Państwu obojgu i nie zostało ustalone w inny sposób miejsce pobytu dziecka, np. tylko u jednego z Państwa. W związku z tym w sytuacji, gdy wyprowadzi się Pani z domu z dzieckiem bez wiedzy ojca, może on powiadomić o tym fakcie policję i zgłosić uprowadzenie dziecka. Aby tego uniknąć, wystarczy, by wyprowadzając się z domu, poinformowała Pani ojca dziecka o tym, gdzie dziecko będzie od tej pory zamieszkiwać. Koniecznie proszę to zrobić przy świadkach lub na piśmie, za potwierdzeniem od partnera, iż otrzymał on to pismo od Pani. Jeszcze lepiej, gdyby udało się zostawić ojcu dziecka pisemną informację o miejscu zamieszkania dziecka, jak również samą wyprowadzkę przeprowadzić w obecności świadka. Dzięki temu w sytuacji, gdyby ojciec dziecka „nasłał na Panią” policję, by odebrała dziecko, będzie Pani miała dowód, iż robi on to całkowicie złośliwie.

Wyprowadzając się, proponuję, by od razu złożyła Pani wniosek do sądu o uregulowanie kontaktów z dzieckiem. We wniosku tym wystarczy, iż wykaże Pani, z jakich powodów się Pani wyprowadziła oraz zaproponuje Pani, w jaki sposób będą ustalane kontakty ojca z dzieckiem. Winna Pani wskazać, kiedy, w jakim miejscu i w czyjej obecności ojciec dziecka może spotykać się z dzieckiem, czy może zabierać dziecko do siebie, na jak długo, kiedy dziecko musi wrócić do Pani itp.

Jedyne, co ojciec dziecka może w tej sytuacji zrobić, to wystąpienie do sądu o ustalenie miejsca pobytu dziecka u niego – z doświadczenia wiem, iż sądy w 99% spraw ustalają, że dzieci winny przebywać u matki, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie są przez nią zaniedbywane, a matka nie ma problemów z alkoholem i narkotykami. Oczywiście może także wnosić o pozbawienie Pani władzy rodzicielskiej, jednak tutaj musiałby wykazać Pani karygodne zachowanie, zaniedbywanie dziecka, bicie, znęcanie się, a także Pani uzależnienie od alkoholu, narkotyków czy niemoralne prowadzenie się. Bardzo rzadko pozbawia się rodziców władzy rodzicielskiej. Okoliczność, iż jest Pani osobą uczącą się i nieosiągającą dochodu, nie jest podstawą do odebrania Pani dziecka.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Ojciec dziecka może także odmówić dobrowolnego płacenia alimentów na dziecko. Dlatego też, by uniknąć takiej sytuacji, winna Pani wystąpić do sądu o zasądzenie alimentów na dziecko. Gdy będzie Pani posiadać wyrok zasądzający alimenty, będzie Pani mogła nawet wbrew woli partnera egzekwować je za pośrednictwem komornika.

Ojciec dziecka może także zjawić się u Pani z policją, żądając wydania dziecka. Ponieważ nie mają Państwo uregulowanych kwestii miejsca zamieszkania dziecka, policja po wyjaśnieniu sytuacji odstąpi od czynności, tłumacząc, iż nie mają podstaw prawnych do zabrania dziecka od Pani.

Ojciec dziecka może też odmówić podpisania zgody na wydanie paszportu dziecku, jeżeli chciałaby Pani wyjechać za granicę. Wówczas będzie Pni musiała wystąpić do sądu o wydanie takiej zgody.

Najprawdopodobniej ojciec dziecka wystąpi po prostu do sądu o ustalenie kontaktów z dzieckiem oraz ustalenie kwestii alimentów.

Podsumowując: wyprowadzając się z domu, proszę mieć na to świadków i pamiętać o konieczności poinformowania ojca dziecka o miejscu nowego zamieszkania dziecka. Po drugie, proszę jak najszybciej wystąpić z wnioskiem do sądu o ustalenie miejsca zamieszkania dziecka u Pani oraz o uregulowanie kontaktów ojca z dzieckiem, jak i zasądzenie alimentów na rzecz dziecka.

Proponuję, by po wyprowadzce z domu udała się Pani do urzędu gminy i zapytała, jakie świadczenia rodzinne lub z opieki społecznej mogą Pani przysługiwać (np. świadczenie rodzinne, dodatek za samotne wychowywanie dziecka).

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Jeżeli taka będzie Pani wola, możemy przygotować dla Pani pisma konieczne do złożenia w sądzie.

Jeżeli chciałaby Pani podzielić władzę po rozwodzie, wyjaśniam co następuje. 

Treść władzy rodzicielskiej określona jest w K.r.io. Zgodnie z art. 95 „władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka”. Władza rodzicielska na mocy wyroku rozwodowego została powierzona obojgu rodzicom. Wynika z tego, że każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania, jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie, a w przypadku braku porozumienia pomiędzy nimi rozstrzyga sad opiekuńczy. Przepisy Kodeksu nie precyzują pojęcia „istotne sprawy dziecka”, jednakże zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie utrwalił się pogląd, zgodnie z którym do istotnych spraw dziecka należy m.in miejsce jego zamieszkania. Dlatego też, pomimo orzeczenia w wyroku rozwodowym miejsca zamieszkania dziecka przy matce, zmiana miejsca zamieszkania dziecka powinna być podjęta za zgodą i w porozumieniu z ojcem dziecka, który także ma prawo do sprawowania władzy rodzicielskiej.

Prawomocny wyrok sądu okręgowego orzekającego o rozwodzie może zostać zmieniony w zakresie władzy rodzicielskiej, niezależnie od procedury wznawiania postępowania. Jest to wyjątek od zasady prawomocności wyroków sądowych, w związku z czym należy go interpretować zawężająco.

Wyraźnie podkreślić należy, że niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Innymi słowy, nawet jeżeli matka i ojciec dziecka posiadają pełną władzę rodzicielską (nie ograniczoną sądownie), nie można owej bezwzględności rozciągać na prawo do kontaktów, bowiem to, jak wynika z art. 1131 § 1 K.r.io., jest niezależne od władzy rodzicielskiej.

Wyjątek ten ustanawia art. 106 K.r.io. Stanowi on o możliwości zmiany orzeczenia o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonania, jeżeli wymaga tego dobro dziecka i nastąpiła zmiana okoliczności.

Sąd może zmienić wyrok wyłącznie przy spełnieniu tych dwóch warunków:

  1. dobro dziecka,
  2. zmiana okoliczności (musi nastąpić zmiana okoliczności świadcząca o konieczności zmiany orzeczenia; zmiana ta obejmuje pojawienie się nowych faktów nieprzedstawionych i niewystępujących w trakcie orzekania o rozwodzie).

Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 05.02.2004 r., sygn. akt III CZP 113/2003, Biuletyn Sądu Najwyższego 2004/2, str. 4, OSNC 2005/5, poz. 75, „sprawa o zmianę zawartego w wyroku rozwodowym orzeczenia o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania, zmierzająca do powierzenia wykonywania władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców i ograniczenia władzy drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jest sprawą o ograniczenie władzy rodzicielskiej w rozumieniu art. 509 pkt 1 kpc”.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Z kolei, jak określono w postanowieniu Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 15.12.1998 r., sygn. akt I CKN 1122/98, Biuletyn Sądu Najwyższego 1999/4, str. 10, „kierując się celowością, przy uwzględnieniu stopnia dojrzałości małoletniego oraz charakteru sprawy opiekuńczej, właściwy sąd powinien zapoznać się ze stanowiskiem tego małoletniego, mając na względzie jego dobro (art. 12 Konwencji o prawach dziecka oraz art. 573, 574 i 576 § 2 kpc)”.

Oznacza to, że jeżeli ojciec dziecka wniesie o zmianę wyroku, to w toku postępowania sąd wysłucha dziecko, pytając, gdzie i z kim chce mieszkać. O ile nie będzie się temu sprzeciwiać dobro dziecka, powinien podtrzymać już wydany wyrok – można tak przyjmować w świetle informacji od Pana uzyskanych.

Ojciec dziecka może wezwać również świadków. RODK to potocznie zwany psycholog. Jeśli brak będzie dowodów na to, że dziecku źle się dzieje u matki – ojciec może podjąć inicjatywę i poprosić o opinię RODK.

Wyrok na pewno nie zapadnie na pierwszej rozprawie; przy świadkach, RODK – będą przynajmniej dwie.

Bardzo istotne dla rozstrzygnięcia sprawy będą kwestie nawyków dziecka, które to nawyki mogą zburzyć lub też nie jego dotychczasowy system wartości. Rozważyć zatem należy warunki jakie dziecko ma zapewnione przy matce a jakie przy ojcu. Jeżeli matka dziecka prowadzi gospodarstwo domowe z należytą rozwagą, nie prowadzi zbyt intensywnego życia nocnego, stroni od używek, zapewnia dziecku spokojne i zgodne z jego potrzebami funkcjonowanie – nowy znajomy matki nie może w żaden sposób rzutować na ocenę sądu.

Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone w stosunku do jednego z rodziców. Ograniczenie władzy rodzicielskiej może nastąpić natomiast wtedy, gdy dobro dziecka jest zagrożone i sąd może wówczas, np. określić, jakie czynności nie mogą być przez rodziców dokonywane bez zezwolenia sądu, albo poddać rodziców innym ograniczeniom, jakim podlega opiekun, poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego, bądź zobowiązać rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Pozbawienie rodzica władzy rodzicielskiej jest możliwe tylko wówczas, gdy zaistnieje przynajmniej jedna z przyczyn wskazanych w ustawie, a więc wówczas, gdy istnieje trwała przeszkoda w jej wykonywaniu, rodzic nadużywał władzy lub dopuścił się rażącego zaniedbywania swych obowiązków.

W doktrynie wskazuje się, iż przeszkoda trwała to taka, która według rozsądnego przewidywania będzie istniała przez długi czas, niedający się ustalić albo wprawdzie możliwy do przewidzenia, ale obejmujący długi okres, z reguły wieloletni.

Natomiast jako konkretne przyczyny pozbawienia rodziców władzy rodzicielskiej z powodu jej nadużywania lub zaniedbań w wykonywaniu można, kierując się dotychczasową praktyką i piśmiennictwem, wymienić: nałóg pijaństwa rodziców; ich rozwiązły tryb życia; uprawianie przestępczego procederu (np. utrzymywanie się z kradzieży); uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka; nadmierne karcenie, zwłaszcza cielesne, dziecka; wykorzystywanie dziecka do czynów nierządnych, w tym nakłanianie go do uprawiania prostytucji; zmuszanie dziecka do nadmiernej pracy w domu, jak też zarobkowej; wychowywanie dziecka we wrogości do drugiego z rodziców; nakłanianie dziecka do przestępczego procederu; doprowadzenie, przez brak dbałości, do nagannego zachowywania się dziecka w szkole i do złych jego postępów w nauce; zamieszkanie wraz z dzieckiem z nowym partnerem, jeżeli taki układ wywiera niekorzystny wpływ na wychowanie dziecka.

Rozważając pozbawienie rodzica władzy rodzicielskiej sąd musi zatem ocenić czy zachowanie rodzica negatywnie oddziałuje na dziecko.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Podobnie sytuacja kształtuje się w przypadku ograniczenia władzy rodzicielskiej, gdyż ograniczenie władzy jest uzasadnione tylko ze względu na dobro dziecka, interwencja sądu opiekuńczego nie jest jednak ograniczona do sytuacji, w których nastąpi naruszenie dobra dziecka, gdyż wystarczający jest sam stan zagrożenia tego dobra.

Aby ograniczenie władzy rodzicielskiej było możliwe powinny zatem pojawić się takie okoliczności, które w świetle doświadczenia życiowego w konkretnym stanie faktycznym wywołują istotne prawdopodobieństwo naruszenia interesów osobistych lub majątkowych dziecka. Z tych względów w piśmiennictwie wskazuje się, że ingerencję sądu opiekuńczego uzasadniają jedynie przypadki, w których zagrożenie dotyczy istotnych spraw dziecka i jest poważne. Nowy związek rodzica nie może zatem być  powodem do ograniczenia władzy rodzicielskiej

Przy ustalaniu władzy rodzicielskiej sprawdza się, które z rodziców zapewni dziecku lepsze warunki do rozwoju osobowego i lepszą sytuację materialną. Bada się relacje panujące w rodzinie. W tym celu przeprowadza się wywiad środowiskowy, przesłuchuje się świadków, w niektórych przypadkach także dziecko w obecności psychologa.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Z uwagi na racjonalność Państwa argumentacji, ojciec dziecka nie ma podstaw do ewentualnego odmawiania zgody matce na np. pozostawanie dziecka w domu pod obecność ewentualnego partnera matki a sąd nie ma podstaw do ograniczenia władzy rodzicielskiej. Powyższe winno znaleźć wyraz w piśmie procesowym. Sąd opiekuńczy, mając na uwadze dobro dziecka, może w szczególności:

Pragnę zauważyć, iż przewodnią zasadą Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest dbałość o dobro dziecka. Innymi słowy sąd opiekuńczy właściwy do rozpoznania sprawy będzie w pierwszej kolejności rozpatrywał sprawę z punktu widzenia dobra dziecka, a dopiero później będzie respektował prawa ojca do kontaktów z dzieckiem. Z tego względu należy skupić się również na relacji matki i ewentualnie dziadków z dzieckiem oraz relacji dziecka z ojcem. 

Jednocześnie informujemy, że serwis prawnikonline24 świadczy pomoc w sporządzaniu wniosków w sprawach rodzinnych i pozwów cywilnych. Prosimy o wiadomość jeżeli będzie Pani zainteresowana naszym wsparciem.

Podział opieki nad dzieckiem przed i po rozwodzie

Opublikowano

Czy dziecko może jechać na wakacje z jednym z rodziców bez zgody drugiego

serparacja

Prawa rodzicielskie
Stan faktyczny: Od pewnego czasu jestem w kryzysie małżeńskim z żoną. Mamy 10 miesięczne dziecko. Czasami żona dzwoni do teściowej, czyli swojej matki, i zabierają mi dziecko na tydzień. Żona udaje się wtedy z dzieckiem do domu swoich rodziców. Ostatnio przypadkiem dowiedziałem się, że w lipcu wszyscy ( żona, jej rodzice a wraz z z nimi moje dziecko) planują urlop 12-15 dni ok 1000 km od naszego domu. Czy mają do tego prawo? Czy mogę im tego zabronić?Poinformować policję? Dodam, że jesteśmy z żoną w pełni małżeństwem ( bez rozwodu czy separacji) i posiadam pełnię praw rodzicielskich

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 1964 r. Nr 9 poz. 59 z późn. zm. – dalej “krio”)

W pierwszej kolejności wyraźnie podkreślić należy, iż każde z Państwa ma pełną władzę rodzicielską. Nie ma takiej możliwości, aby bez wyroku sądowego matka mogła zabronić Panu widywania się z dzieckiem lub utrudniać Panu możliwość kontaktów np. Poprzez wywożenie dziecka bez Pana zgody na odlegle wakacje. Gdyby miało to miejsce może Pan wezwać Policję. Jednak najlepiej będzie ustalić i sposób w jaki podzielą Państwo opiekę oraz ewentualne alimenty w sądzie rodzinnym. Z każdym z Państwa dziecko ma prawo zamieszkiwać.
 
Tak samo sprawa ma się odnośnie alimentów – to sąd zasądza ich wysokość. W chwili obecnej Państwa stosunki są nieuregulowane, dla bezpieczeństwa i Pana i dziecka, polecam złożenie pozwu do sądu rejonowego o ustalenie tych kwestii.

Jeżeli chodzi o uregulowanie kontaktów z dzieckiem, podkreślić należy, iż są one niezależne od władzy rodzicielskiej. Istotna z punktu widzenia Pana interesu jest treść art. 113 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym:

„Art. 113 § 1 Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów.
§ 2. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.”

W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtował się jednolity pogląd, zapoczątkowany uchwałą pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 1968 r., III CZP 70/66 (OSNCP 1968, nr 5, poz. 77), że prawo do utrzymywania kontaktu z dzieckiem nie należy do sprawowania władzy rodzicielskiej (w uchwale: „nie zależy od sprawowania władzy rodzicielskiej”).

Jak czytamy w uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2006 r. III CZP 98/05 „władza rodzicielska, co wynika z całokształtu przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a zwłaszcza z art. 95 § 1, art. 96 i 98 § 1, stanowi ogół obowiązków i praw względem dziecka, mających na celu zapewnienie mu należytej pieczy i strzeżenie jego interesów. Zakres władzy rodzicielskiej nie oznacza wyłączności rodziców w stosunku do dziecka i powinna być ona wykonywana tak, jak wymaga dobro i interes dziecka. Rodzicom przysługuje prawo do osobistej styczności z dzieckiem, jest ono ich prawem osobistym i niezależnym od władzy rodzicielskiej. Przysługuje rodzicom, mimo pozbawienia ich władzy rodzicielskiej, jej zawieszenia lub ograniczenia. Pozbawienie lub ograniczenie tych kontaktów wymaga odrębnego orzeczenia przez sąd, takie bowiem uregulowanie zawarte jest w odrębnym przepisie kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (art. 113)”.

Jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy. Innymi słowy, jeżeli nie dojdzie Pan do porozumienia z matką dziecka w przedmiocie uregulowania kontaktów, wówczas może Pan wystąpić na drogę postępowania sądowego, celem uregulowania sposobu kontaktu. Sądem właściwym jest sąd rejonowy dla miejsca zamieszkania dziecka wydział rodzinny i nieletnich. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem.

Sąd opiekuńczy może w szczególności:
„1) zakazać spotykania się z dzieckiem,
2) zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu,
3) zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd,
4) ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość,
5) zakazać porozumiewania się na odległość.”

Powyższe sytuacje mogą nastąpić tylko wówczas, gdy sąd w ramach prowadzonego postępowania i na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego stwierdzi, iż takie ograniczenie prawa do kontaktów związane jest z dobrem dziecka. Przedstawiona przez Pana sytuacja rodzi nadto pytanie, czy sąd nie zechce skorzystać z instytucji, o której mowa w art. 113[4] K.r.o. Zgodnie z jego treścią: „Sąd opiekuńczy, orzekając w sprawie kontaktów z dzieckiem, może zobowiązać rodziców do określonego postępowania, w szczególności skierować ich do placówek lub specjalistów zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń”.

Proszę zauważyć, iż ustawodawca wskazuje jednak na sytuacje, kiedy to kontakt z rodzicem zagraża dziecku. Nie ma natomiast mowy o uregulowaniu nakazującym określonego zachowania. Warto podkreślić, że paragraf 2 art. 113 K.r.o. wskazuje, iż wymienione w tym przepisie przypadki są jedynie przykładami. Ustawodawca posługuje się bowiem jedynie zwrotem „w szczególności”. Nadto zgodnie z art. 113(4) K.r.o.: „Sąd opiekuńczy, orzekając w sprawie kontaktów z dzieckiem, może zobowiązać rodziców do określonego postępowania, w szczególności skierować ich do placówek lub specjalistów zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń”. Przepis stanowi o nałożeniu obowiązku na rodziców w przedmiocie określonego postępowania. Nie ma przy tym mowy, czy chodzi o zachowanie zakazujące wykonywania prawa do kontaktów, czy też nakazujące. Należy zatem wyprowadzić wniosek i możliwym jest dochodzenie nakazu kontaktu z dzieckiem.

W sytuacjach, kiedy rodzice nie są małżeństwem lub są małżeństwem żyjącym oddzielnie i nie toczy się sprawa o rozwód możliwe jest złożenie wniosku o ustalenie kontaktów z dzieckiem do sądu rodzinnego. W chwili obecnej może Pan wystąpić do sądu z wnioskiem o uregulowanie kontaktów ojca z dzieckiem. Ustawodawca wskazuje bowiem, iż sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia. Oczywiście, może Pan również wezwać Policję, gdy matka utrudni Panu kontakt z dzieckiem lub wywiezie je bez Pana zgody na wakacje.