Opublikowano

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

Rodzice chcą przepisać dom na dzieci i notariusz wymaga zaświadczania z US nt. opłaty podatku od zasiedzenia. W związku z faktem, że w księgach wieczystych oprócz rodziców, widniała osoba, która nie była właścicielem nieruchomości, rodzice w 2017 złożyli wniosek do Sądu o  zasiedzenie i otrzymali postanowienie o zasiedzeniu ½ części nieruchomości gruntowej. Niestety prawdopodobnie nie uiścili opłaty w US ponieważ nie wiedzieli, że jest taka konieczność. Pytanie brzmi w jaki sposób rozwiązać teraz tą kwestie, czy powinni uregulować podatek teraz i czy wiążą się z tym jakieś konsekwencje bądź kary. Dodatkowo, czy mają ewentualną możliwość wnioskowania o umorzenie przedmiotowego podatku.

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414
  2. Ustawa z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) 
  3. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

Podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. zasiedzenia; zasadą jest, że przy nabyciu w drodze zasiedzenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego zasiedzenie. Teoretycznie obowiązek może się odnowić, bowiem nabycie niezgłoszone do opodatkowania, a stwierdzone następnie pismem, odnawia ów obowiązek i powstaje on z chwilą sporządzenia pisma. Nabycie własności w drodze zasiedzenia podlega opodatkowaniu w wysokości 7% podstawy opodatkowania.

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i powstaje z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego zasiedzenie (art. 6 ust. 1 pkt 6). Podatnik (nabywca przez zasiedzenie) zobowiązany jest w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu do złożenia zeznania podatkowego na urzędowym formularzu SD-3 o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych w drodze zasiedzenia.

Nieuregulowanie należnego podatku blokuje sprzedaż nieruchomości. Bez zaświadczenia o uregulowania podatku od spadku i darowizny nie ma możliwości przeprowadzenia transakcji. W tej sytuacji zachodzi konieczność zapłaty podatku.

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

Ustawodawca zdecydował się wprowadzić jedynie zapis korzystny dla podatników, iż od wartości będącej przedmiotem opodatkowania odlicza się wartość poczynionych nakładów. Jednakże mimo to opodatkowanie tak wysoką stawką podatku rodzi wiele problemów dla podatników tego podatku.

Chodzi w szczególności o sytuacje, w których uregulowanie kwestii własności nieruchomości dotyczy nieruchomości rolnych, a nowymi właścicielami w drodze zasiedzenia stają się ich dotychczasowi posiadacze. Osoby te gospodarują nieruchomościami, a uregulowanie prawa własności jest tak naprawdę nie tylko w ich interesie, ale także w interesie porządku publicznego, gdyż w ten sposób przestaje istnieć problem nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, co wydaje się szczególnie istotne w kontekście dofinansowania polskiego rolnictwa ze środków i funduszy unijnych.

Jedynym wyjściem dla Państwa jest fakt, że podatek oblicza się po pomniejszeniu tej kwoty o wartość nakładów dokonanych na rzecz nieruchomości przez nabywcę podczas biegu terminu zasiedzenia.

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

Otóż z przepisu art. 7 ust. 1 u.p.s.d. wynika, że: „Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen uzyskanych z dnia powstania obowiązku podatkowego”. Oznacza to, że o długi i ciężary należy pomniejszyć nie podstawę opodatkowania, lecz wartość rzeczy i praw majątkowych i w ten sposób obliczyć tzw. „czystą wartość”, stanowiącą podstawę opodatkowania. W konsekwencji z art. 7 ust. 1 u.p.s.d. wynika, że wartość długów i ciężarów należy odnosić do każdej rzeczy i prawa majątkowego z osobna, a nie w odniesieniu do sumy wartości wszystkich rzeczy i praw majątkowych. Wnioski te potwierdza także treść art. 7 ust. 4 i ust. 5 u.p.s.d. Zgodnie z tym pierwszym przepisem: „Przy nabyciu w drodze zasiedzenia wyłącza się z podstawy opodatkowania wartość nakładów dokonanych na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia”. Oznacza to więc, że wartość nakładów pomniejszać może tylko wartość tej rzeczy, na którą je dokonano, a nie na sumę wartości tych rzeczy. Art. 7 ust. 5 u.p.s.d. stanowi, że: „Jeżeli budynek stanowiący część składową gruntu będącego przedmiotem nabycia został wzniesiony przez osobę nabywającą nieruchomość przez zasiedzenie, z podstawy opodatkowania wyłącza się wartość tego budynku”. Zatem maksymalną wartością jaka może być odliczona od podstawy opodatkowania w tym ostatnim przypadku jest wartość nakładów w postaci wartości wniesionego budynku. W konsekwencji sąd pierwszej instancji wyraził trafny pogląd, że:

a)

na wartość rzeczy nie wpływają ani wydatki na ubezpieczenie, ani podatek od nieruchomości,

b)

wysokość odliczonych nakładów na rzecz nie może być wyższa od wartości samej rzeczy.

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

To, że te pierwsze nakłady są nakładami na rzecz w rozumieniu art. 226 k.c., jako tzw. nakłady konieczne nie oznacza, że są nimi także w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 4 u.p.s.d. Ten ostatni przepis nie posługuje się pojęciem „nakłady konieczne”, lecz określeniem „nakłady na rzecz”. Nie mają one żadnego związku z korzyściami, które uzyskał lub nie samoistny posiadacz rzeczy. W przepisie art. 7 ust. 1 i 4 u.p.s.d. chodzi o nakłady, których celem jest utrzymanie rzeczy w należytym stanie lub zwiększające jej wartość, albowiem to one kształtują podstawę opodatkowania. Dlatego nie jest nakładem w rozumieniu tych przepisów zapłacona przez nabywcę w drodze zasiedzenia kwota z tytułu zawarcia nieformalnej umowy kupna-sprzedaży nieruchomości (wyrok NSA z dnia 23 stycznia 1990 r., SA/Wr 749/89, POP 1993, Nr 1, poz. 21).

Na wszelkie nakłady należy przedstawić jednak rachunki. 

Co zrobić, gdy nie opłaciliśmy podatku od zasiedzenia?

Opublikowano

Czy można zasiedzieć samochód?

Czy można zasiedzieć samochód?

Czy można zasiedzieć samochód?

Stan faktyczny: , Proszę o pomoc w temacie samochodu. Zacznę od początku sprawa jest bardzo zawiła. Samochód posiadał dwóch właścicieli . Państwo Ci żyli w związku partnerskim. W X roku Pan X zmarł nagle na skutek nieszczęśliwego  wypadku, Pani X przepisała w formie pisemnej darowizny (bez udziału notariusza) swoją 1/2 samochody mojemu mężowi X, nie było wtedy możliwości dokonania zmiany w dowodzie rejestracyjnym męża jako współwłaściciela,gdyż Pan X nie żył. Mama męża zmarła wX roku na raka. Ze strony Pana X nie mieliśmy kontaktu z jego rodzina, nie wiemy jak poszły sprawy spadkowe. Do dnia dzisiejszego nikt nie odzywał się do nas w sprawie samochodu, a wiedzieli o jego istnieniu. Maż ze względu na śmierć Pana X nie mógł przerejestrować 1/2 samochodu z Mamy na siebie. W papierach nadal widnieją Ci Państwo jako współwłaściciele. Od X r. do dziś mąż corocznie opłaca OC samochody, do 2018 przeprowadzał przeglądy oczywiście utrzymanie samochodu oraz wszystkie potrzebne naprawy prowadził mój mąż. Obecnie samochód stoi jako wrak z uszkodzonym silnikiem od 2018 roku. Nie wiemy co zrobić w tej sytuacji. Nie chcemy już płacić OC skoro to wrak, sprzedać nie możemy bo nie jesteśmy właścicielami. Czy w związku z tym, że od tego czasu minęło już 5 lat możemy zasiedzieć pojazd prawnie. Sprzedać go lub zezłomować by móc się wypisać z OC. Jaki są koszty sądowe w takiej sytuacji. W tej chwili mamy związane ręce. 

Przedłożone dokumenty: brak

Czy można zasiedzieć samochód?

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)

Zasiedzenie jest sposobem nabycia własności, w tym także nieruchomości, przez osobę niebędącą właścicielem (art. 172 Kodeksu cywilnego; dalej „K.c.”). Zasiedzenie ruchomości, w tym samochodu, oparte jest o art. 174 K.c., zgodnie z którym: „Posiadacz rzeczy ruchomej nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada rzecz nieprzerwanie od lat trzech jako posiadacz samoistny, chyba że posiada w złej wierze.”.

Aby sąd pozytywnie rozpatrzył taki wniosek należy udowodnić:

  1. 3-letni okres posiadania,
  2. dobrą wiarę, czyli przekonanie, że ma Pan prawo, jak właściciel, do tego auta.

W odróżnieniu od zasiedzenia nieruchomości jedną z przesłanek nabycia przez zasiedzenie rzeczy ruchomych jest dobra wiara. Przesłanka ta musi istnieć przez cały czas posiadania: od jego uzyskania do upływu terminu zasiedzenia. Dowiedzenie się przez posiadacza rzeczy przed upływem okresu zasiedzenia, iż nabył on rzecz od nieuprawnionej osoby, sprawia, że należy go od początku jej posiadania traktować jako posiadacza w złej wierze (tak SN w orz. z 2 października 1998 r., III CKU 28/98, nie publ.).

Pogląd Sądu Okręgowego, że dobra wiara posiadacza samoistnego rzeczy ruchomej powinna istnieć przez cały okres wymagany do zasiedzenia, zgodny jest z wykładnią art. 174 kc, przyjmowaną powszechnie w judykaturze oraz w doktrynie.

Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 18 maja 2000 r. III CKN 802/98 LexPolonica nr 386630: „O dobrej wierze samoistnego posiadacza rzeczy ruchomej świadczy jego przekonanie o nabyciu własności tej rzeczy od uprawnionego, jeśli takie przekonanie jest zarazem usprawiedliwione konkretnymi okolicznościami sprawy.”.

Czy można zasiedzieć samochód?

„Utrwalony jest bowiem pogląd, że w dobrej wierze jest taki samoistny posiadacz rzeczy ruchomej, który wszedł w jej posiadanie nie tylko będąc przekonanym o nabyciu własności rzeczy ruchomej od osoby uprawnionej, ale nadto jeszcze, gdy takie jego przekonanie było zarazem usprawiedliwione konkretnymi okolicznościami. Oznacza to, że dobrą wiarę samoistnego posiadacza wyłącza niedołożenie przezeń należytej staranności w celu zbadania, czy zbywca jest rzeczywiście osobą uprawnioną do rozporządzania zbywaną rzeczą. I choć z reguły nabywca nie ma obowiązku przeprowadzania szczegółowych badań, wykraczających poza granice wyznaczane ogólnymi zasadami doświadczenia życiowego, czy przeciętnym doświadczeniem kierowcy – amatora, w przedmiocie stanu prawnego nabywanego pojazdu, to jednak winien on zawsze przedsięwziąć dalej idące środki ostrożności wówczas, gdy pojawiają się szczególne okoliczności, które przeciętnie wykształconemu nabywcy powinny nasuwać wątpliwości co do istnienia uprawnień zbywcy do rozporządzania rzeczą (por. wyrok SN z dnia 9 grudnia 1983 r. I CR 362/83 niepubl.; uchwała składu siedmiu sędziów SN z dnia 30 marca 1992 r. III CZP 18/92 OSNCP 1992/9 poz. 144).

W niniejszej sprawie takie szczególne okoliczności, wymagające wzmożenia przez wnioskodawcę stopnia ostrożności i czujności właśnie wystąpiły, a to w postaci niedysponowania przez drugiego z kolei sprzedawcę pojazdu pierwszą fakturą dotyczącą sprzedaży relatywnie prawie nowego przecież samochodu, jego książką gwarancyjną oraz dowodem ubezpieczenia obowiązkowego OC. 

W Państwa sprawie możliwe jest zasiedzenie samochodu, jednak z uwagi na wiedzę Pani męża o współwłaścicielu jakim był Pan Henryk, może utrudnić sprawę.  Wniosek do sądu należy zatem należycie uargumentować i poprzeć orzecznictwem a także stanem faktycznym – konkubinatem Pani Haliny, która dokonała darowizny.

Czy można zasiedzieć samochód?

Właściwym dla rozpatrzenia wniosku jest sąd rejonowy miejsca położenia ruchomości. Stronami postępowania są: wnioskodawca, tj. osoba (fizyczna lub prawna) występująca z inicjatywą rozstrzygnięcia sprawy, oraz uczestnik, tj. osoba, której interesu prawnego dotyczy rozstrzygnięcie sprawy (w tym przypadku ewentualni spadkobiercy).

Wnioskodawca ma obowiązek podać adres, pod który sąd może doręczyć odpis wniosku oraz inne pisma i zawiadomienia oraz wezwania. Bez skutecznego prawnie doręczenia sprawa nie będzie mogła być rozstrzygnięta. Dla osób, których adres lub miejsce pobytu nie jest znane, może być ustanowiony pełnomocnik.

Wniosek podlega opłacie (sądowej) stałej w kwocie 40 zł w przypadku wniosku o zasiedzenie rzeczy ruchomej, co wynika z art. 23 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 r. Nr 167 poz. 1398 ze zm.).

Jednocześnie informujemy, że serwis prawnikonline24 świadczy pomoc w sporządzaniu wniosków sądowych. Prosimy o wiadomość jeżeli będzie Pani zainteresowana naszym wsparciem.

Czy można zasiedzieć samochód?

Opublikowano

Jak nabyć pustostan gminny

Jak nabyć pustostan gminny

Jak nabyć pustostan gminny

Stan faktyczny: Przy kamienicy w której mieszkam znajduje się sąsiedni budynek którego właścicielem jest gmina. Budynek jest połączony z kamienica i od ponad 20 lat zajmujemy go jako kotłownie do naszego mieszkania.

Chciałbym uzyskać wsparcie w celu nabycia tej nieruchomości i uporządkowania wszelkich spraw formalnych.

Moja wiedza w tym temacie jest praktycznie zerowa i wychodzę z punktu zero. Słyszałem tylko szczątkowe porady w stylu najpierw wydzierżawić a potem kupić, natomiast nie wiem która opcja jest korzystniejsza i jak najlepiej do sprawy podejść. 

Jak nabyć pustostan gminny

Przedłożone dokumenty: brak

Akty prawne:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 r., poz. 121)
  2. Ustawa z dnia z dnia 22 listopada 2019 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2020 r. poz. 65)
  3. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.) 

Na wstępie należy wskazać, że zarówno dzierżawa jak i nabycie nieruchomości gminnych odbywa się w trybie przetargu. Zwolnienia z trybu przetargowego zostały wskazane w ustawie, jednak prawdopodobnie one Państwa nie dotyczą (poniżej przytaczam przepisy). W tej sytuacji należy złożyć pisemny wniosek do gminy o ogłoszenie przetargu lub o dzierżawę lub o nabycie nieruchomości lub o wyrażenie zgody uchwałą o wydzierżawienie nieruchomości bez przetargu.

Na marginesie można dodać, że nieruchomość mogliby Państwo zasiedzieć.

Jak nabyć pustostan gminny

Zasiedzenie w dobrej wierze następuje po 20 latach, w złej natomiast po 30 latach. Ponieważ mają Państwo świadomość tego, że nie są Państwo właścicielami nieruchomości, zasiedzenie niestety może nastąpić dopiero po 30 latach – chyba że wykażą Państwo dobrą wiarę (opłacanie podatków i inne). 

Jeżeli zasiedzenie nie wchodzi w grę, nieruchomość należy wydzierżawić lub też już nabyć w drodze przetargu. 

Art. 37 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nieruchomości są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu.

2. Nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli:

1) jest zbywana na rzecz osoby, której przysługuje pierwszeństwo w jej nabyciu, stosownie do art. 34;

2) zbycie następuje między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego oraz między tymi jednostkami;

3) jest zbywana na rzecz osób, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 2;

4) zbycie następuje w drodze zamiany lub darowizny;

5) sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego;

6) przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości;

7) ma stanowić wkład niepieniężny (aport) do spółki albo wyposażenie nowo tworzonej państwowej lub samorządowej osoby prawnej, lub majątek tworzonej fundacji;

8) jest zbywana na rzecz zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną, na której terenie jest położona;

9) przedmiotem zbycia jest udział w nieruchomości, a zbycie następuje na rzecz innych współwłaścicieli nieruchomości;

10) jest zbywana na rzecz kościołów i związków wyznaniowych, mających uregulowane stosunki z państwem, na cele działalności sakralnej;

11) jest sprzedawana partnerowi prywatnemu lub spółce, o której mowa w art. 14 ust. 1 albo 1a ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym, jeżeli sprzedaż stanowi wniesienie wkładu własnego podmiotu publicznego, a wybór partnera prywatnego nastąpił w trybie przewidzianym w art. 4 ust. 1 lub 2 powołanej ustawy;

12) jest zbywana na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 61 ust. 1;

(…)

4a. Umowy użytkowania, najmu lub dzierżawy zawiera się w drodze bezprzetargowej:

1) na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, jeżeli:

a) użytkownikiem, najemcą lub dzierżawcą nieruchomości jest organizacja pożytku publicznego,

b) użytkownikiem nieruchomości jest stowarzyszenie ogrodowe w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2176);

2) na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata, ale nieprzekraczający czasu trwania umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym, jeżeli użytkownikiem, najemcą lub dzierżawcą nieruchomości jest partner prywatny lub spółka, o której mowa w art. 14 ust. 1 albo 1a ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym, jeżeli oddanie w użytkowanie, najem albo dzierżawę stanowi wniesienie wkładu własnego podmiotu publicznego, a wybór partnera prywatnego nastąpił w trybie przewidzianym w art. 4 ust. 1 lub 2 tej ustawy.

Jak nabyć pustostan gminny

Generalną zasadą przy zbywaniu nieruchomości jest stosowanie trybu przetargowego przy sprzedaży i oddawaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa bądź jednostki samorządu terytorialnego. Wskazać przy tym należy, iż mimo że przepis art. 37 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami mówi o umowach sprzedaży i oddania w użytkowanie wieczyste, to z treści art. 37 ust. 2 stawy o gospodarce nieruchomościami wynika, iż również w innych wypadkach zbycia nieruchomości, niewymienionych w art. 37 ust. 2 stawy o gospodarce nieruchomościami  musi być zastosowany tryb przetargowy. Wymienione w art. 37 ust. 2 stawy o gospodarce nieruchomościami przypadki zbycia nieruchomości w trybie bezprzetargowym mają charakter wyjątku od reguły przetargowego zbywania nieruchomości. Tym samym jako wyjątki nie mogą być interpretowane w sposób rozszerzający. Komentowany przepis zawiera więc zamknięty katalog sytuacji, w których następuje bezprzetargowe zbycie nieruchomości stanowiących własność publiczną.

Taki sposób wykładni przepisu art. 37 ust. 2 stawy o gospodarce nieruchomościami  zaprezentował NSA w wyr. z 21.3.2007 r., I OSK 1998/06, Legalis. Wypada także odnotować, że w przedmiotowej sprawie NSA, orzekając o uchwale rady gminy, wziął po uwagę stan prawny z dnia podjęcia uchwały, uznając, iż późniejsza zmiana przepisów i rozszerzenie zakresu zbycia w drodze bezprzetargowej na transakcje określone w art. 37 ust. 2 pkt 9 stawy o gospodarce nieruchomościami nie może prowadzić do sanacji uchwały rady gminy podjętej sprzecznie z przepisami obowiązującymi w momencie jej podjęcia. Podobna sytuacja zachodzić będzie przy ocenie ważności zawartej umowy. Umowa zawarta bez przetargu, w sytuacji, w której brak było podstaw do zastosowania trybu bezprzetargowego, jest umową nieważną. Zastosowanie ma tu art. 58 § 1 KC. Późniejsza zmiana ustawy, umożliwiająca zastosowanie trybu bezprzetargowego, nie może prowadzić do sanacji umowy dotkniętej nieważnością. Katalog przypadków, w których dopuszczalne jest bezprzetargowe zbycie nieruchomości jest przedmiotem kolejnych nowelizacji, w których dokonuje się jego rozszerzenia.

Zakres przypadków, w których możliwe jest zbycie nieruchomości w trybie bezprzetargowym, może być rozszerzony odpowiednio zarządzeniem wojewody lub Ministra Inwestycji i Rozwoju dla nieruchomości Skarbu Państwa albo uchwałą rady lub sejmiku dla nieruchomości jednostek samorządu terytorialnego, w wypadku gdy zbywane nieruchomości mają zostać przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe lub na realizację urządzeń infrastruktury technicznej albo innych celów publicznych, jeżeli cele te będą realizowane przez podmioty, dla których są to cele statutowe i których dochody przeznacza się w całości na działalność statutową. Generalnie przepis ten umożliwia zbywanie w trybie bezprzetargowym nieruchomości na rzecz towarzystw budownictwa społecznego, spółdzielni mieszkaniowych lub fundacji.

Jak nabyć pustostan gminny

Możliwe jest także rozszerzenie trybu bezprzetargowego na dzierżawców i użytkowników nieruchomości, którzy odpowiednio dzierżawią lub użytkują nieruchomości nieprzerwanie co najmniej 10 lat, które to nieruchomości zostały zabudowane na podstawie pozwolenia na budowę albo zabudowa została zalegalizowana zgodnie z procedurami przewidzianymi w odrębnych przepisach. Nie jest przy tym wymagane, by 10 lat obejmowała jedna umowa dzierżawy, okres ten może wynikać z kilku następujących po sobie umów. Również zabudowa nie musiała być zrealizowana przez tych dzierżawców lub użytkowników. Na takich samych zasadach fakultatywne zwolnienie z przetargowego trybu nabycia może być zastosowane wobec nieruchomości, do których wygasło użytkowanie wieczyste na skutek upływu okresu ustalonego w umowie lub decyzji administracyjnej, jeżeli o nabycie nieruchomości ubiega się dotychczasowy użytkownik wieczysty nieruchomości albo jego spadkobierca.

Nie jest jednak możliwe zastosowanie trybu bezprzetargowego dla zbycia wskazanych wyżej nieruchomości, jeżeli o ich nabycie ubiega się więcej niż jeden podmiot.

Przepis art. 37 ust. 1 stawy o gospodarce nieruchomościami ma odpowiednie zastosowanie także do zawierania umów użytkowania, najmu i dzierżawy na czas nieoznaczony lub też na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata. Wojewoda, rada lub sejmik województwa mogą wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia tych umów.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 9a ustawy o samorządzie gminnym do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Trzeba więc przyjąć, że każdorazowe wydzierżawienie nieruchomości gminnej na czas dłuższy niż 3 lata albo na czas nieoznaczony, wymaga zgody rady gminy. Zgoda ta może być zawarta albo w ogólnej uchwale odnoszącej się do wszystkich nieruchomości gminnych, a gdy takowa nie została podjęta – w uchwale stanowiącej niejako odpowiedź na wniosek wójta/ burmistrza/ prezydenta miasta, odnoszącej się do konkretnej nieruchomości. Bez spełnienia któregoś z tych warunków wydzierżawienie gruntu nie jest możliwe. Ustawodawca dodał, że uchwała rady gminy jest wymagana również, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do trzech lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość.

Jak nabyć pustostan gminny

Co do zasady wydzierżawianie nieruchomości powinno przebiegać w trybie przetargu. Jednak zgodnie z art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zawarcie umów użytkowania, najmu, dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony może nastąpić w trybie bezprzetargowym, gdy rada gminy w drodze uchwały wyrazi zgodę na odstąpienie od przetargowego obowiązku zawarcia tych umów. Zgoda rady nie może mieć w tym przypadku charakteru generalnego, tylko zawsze odnosić się powinna do konkretnej nieruchomości. Niektóre sądy próbują zawężać kryteria, w oparciu o które można odstępować od trybu przetargowego przy dzierżawie, jednak nawet literalna i logiczna wykładnia analizowanych przepisów skłania do wniosku, że takich odgórnych ograniczeń ustawodawca nie narzucił. Warto, aby każda tego rodzaju uchwała rady gminy była merytorycznie uzasadniona. Tym bardziej, że niektóre sądy (np. wyrok NSA z 20 kwietnia 2012 r., I OSK 2229/11) przyznają właścicielom nieruchomości sąsiednich wobec nieruchomości, która ma być oddana w dzierżawę w trybie bezprzetargowym – prawo do zaskarżenia takich uchwał. Warto również wskazać na wyrok WSA w Gdańsku (z 10 czerwca 2014 r., II SA/Gd 148/14), który uznał, że brak jest podstaw do postawienia skutecznego zarzutu, że wola dalszej dzierżawy nieruchomości nie może zostać wyrażona w trakcie trwania aktualnej umowy dzierżawy.

W Państwa przypadku najlepszym wyjściem jest wystąpienie z wnioskiem (należycie uargumentowanym) o ogłoszenie przetargu na nabycie wskazanej nieruchomości lub jeżeli obawiają się Państwo zainteresowania innych osób o wystąpienie z wnioskiem o podjęcie uchwały wyrażającej zgodę na dzierżawę nieruchomości bez przetargu. 

Jak nabyć pustostan gminny