Opublikowano

Zyski i straty dla spółki w transakcjach walutowych

Zyski i straty dla spółki w transakcjach walutowych

Zyski i straty dla spółki w transakcjach walutowych

Stan faktyczny jest następujący: 

-nie dokonywano inwestycji walutowych

– spółka posiada rachunek w PLN i w walucie obcej np. eur

-spółka płaci swoje zobowiązania oraz otrzymuje naleznosci również w walucie eur

– środki są przewalutowywane tj. przelewane są środki z rachunku spółki w euro na rachunek spółki w PLN i odwrotnie po wynegocjowanym kursie. 

– w ostatnim miesiącu na rachunku w EUR spółki zarejestrowano następujące transakcje, w takiej kolejnosci: wpływ srodkow od kontrahenta, przelew środków na własny rachunek w PLN, wpływ środków od kontrahenta, zapłata faktury kontrahentowi, przelew środków na rachunek w PLN, wplyw srodkow z rachunku PLN, zapłata kontrahentowi faktury. Proszę o wycenę opinii w powyższym zakresie.

Przedłożone dokumenty: brak

Zyski i straty dla spółki w transakcjach walutowych

W opisanej sytuacji różnice kursowe naliczane będą „dwustopniowo”. Pierwsza różnica kursowa powstawać będzie przy regulowaniu zobowiązania. Zasady jej rozliczania są identyczne jak w przypadku płatności z konta złotówkowego.

W konsekwencji do przeliczenia wartości w walucie obcej na walutę polską należy wykorzystać kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień operacji bankowej – taki sposób postępowania wynika z art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po przeliczeniu wartości płatności na złote dalszy sposób postępowania będzie identyczny jak w przypadku płatności z rachunku złotowego.

Dodatkowo w wyniku rozchodu z rachunku walutowego powstanie druga różnica kursowa – tzw. różnica kursowa od środków pieniężnych w walutach obcych (art. 24c ust. 2 pkt 3 lub ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej „updof”).

Zyski i straty dla spółki w transakcjach walutowych

Wyliczenie tej różnicy przeprowadzane jest trzystopniowo, w uproszczeniu:

  1. Należy ustalić, po jakim kursie otrzymano lub nabyto walutę (jeżeli została kupiona – pod uwagę bierze się kurs faktycznie zastosowany; jeżeli została otrzymana – na przykład jako płatność za fakturę – stosuje się kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wpływu waluty).
  2. Należy ustalić, po jakim kursie wydatkowano walutę – jeżeli została sprzedana (doszło do przewalutowania) – pod uwagę bierze się faktycznie zastosowany kurs waluty. Jeżeli została wydatkowana celem płatności za fakturę walutową (nie doszło do przewalutowania) – przelicza się płatność według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień transakcji. Jest to zatem ten sam kurs, który służy do wyliczenia różnicy kursowej od rozrachunków walutowych.
  3. Różnica kursowa od własnych środków w walucie obcej wynika z wyliczenia różnicy pomiędzy ceną nabycia/otrzymania waluty a ceną jej sprzedaży/wydatkowania. Jeżeli różnica będzie korzystna (waluta kupiona „taniej”, sprzedana „drożej” – powstanie przychód z tytułu różnicy kursowej od własnych środków w walucie obcej. Jeżeli różnica kursowa będzie „niekorzystna” – powstanie koszt z tytułu różnicy kursowej od własnych środków w walutach obcych.

W sposób uproszczony można też wytłumaczyć to w ten sposób, że w efekcie rozliczenia różnic kursowych wartość środków na rachunku bankowym po zakończeniu transakcji (i ich przeliczeniu na złote) powinna być zgodna z kursem historycznym (czyli takim, po jakim waluta została nabyta). Jeżeli w wyniku zastosowania wyższego kursu rozchodu waluty stan środków na rachunku bankowym będzie niższy, należy go „wyrównać”, naliczając różnicę kursową od własnych środków.

Do celów wyceny waluty stosujemy metodę FIFO (first in, first out) – czyli zakładamy, że w pierwszej kolejności wydatkowana jest waluta, którą nabyto najwcześniej.

Odnośnie natomiast zapłaty w walucie obcej po przewalutowaniu, wyjaśnić należy że na podstawie art. 11a ust. 2 updof i art. 15 ust. 1 updop, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Za koszt poniesiony uważa się, stosownie do art. 24c ust. 7 updof i art. 15a ust. 7 updop, koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Zatem do przeliczenia na złote kosztu uzyskania przychodu poniesionego w walucie obcej stosuje się kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury dokumentującej ten koszt.

Przykładowo, jeżeli faktura dokumentująca zakup towaru handlowego wystawiona została 14 sierpnia 2019 r., a towar otrzymano 19 sierpnia br., to do przeliczenia kosztu wyrażonego w walucie obcej należało przyjąć kurs średni ogłoszony przez NBP 13 sierpnia 2019 r.

Natomiast za dzień zapłaty uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Z przepisów tych wynika, że do powstania różnic kursowych może dojść m.in. w sytuacji, w której nie dochodzi do faktycznego transferu pieniędzy, lecz zobowiązania są regulowane w inny sposób niż pieniężny, np. w drodze kompensaty.

Zyski i straty dla spółki w transakcjach walutowych.

Jeżeli mają Państwo pytania własne, można je zadać klikając w ten link